૨૬૨ તો શાસ્ત્ર રચતે હૈં, ભગવાનકે દર્શન કરતે હૈં. મુનિઓંકો ભી શુભભાવ આતે હૈં. પરન્તુ વે તો છઠવેં-સાતવેં ગુણસ્થાનમેં ઝુલતે હુએ આત્માકી સ્વાનુભૂતિ પ્રતિક્ષણ કરતે હૈં. ઔર સમ્યગ્દૃષ્ટિકો શુભભાવ આવે તો (ઉસે) ભેદજ્ઞાનકી ધારા વર્તતી હૈ ઔર સ્વાનુભૂતિ ઉસે ભી હોતી હૈ.
જિજ્ઞાસાકી ભૂમિકામેં ભી શુભભાવ આતે હૈં. જિનેન્દ્ર દેવકી ભક્તિ, ગુરુકી ભક્તિ, શાસ્ત્ર સ્વાધ્યાય આદિ તો હોતા હૈ. પરન્તુ ધ્યેય એક આત્માકા હોના ચાહિયે. યે સબ હોતા હૈ, પરન્તુ પુણ્યબન્ધ હૈ. ઉસસે આત્માકા સ્વરૂપ ભિન્ન હૈ. યહ ધ્યેય હોના ચાહિયે. પરન્તુ વહ નહીં હો તબતક સાથમેં તો હોતા હી હૈ. શુભભાવ તો શુદ્ધાત્મામેં પૂર્ણરૂપ- સે સ્થિર ન હો જાય, તબતક શુભભાવ હોતે હૈં. પરન્તુ ઉસે શ્રદ્ધા ઐસી યથાર્થ હોની ચાહિયે કિ મેરા આત્મા ઇન સબ ભાવોં-સે ભિન્ન હૈ. યે સબ ભાવ આકુલતારૂપ હૈં, મૈં શુદ્ધાત્મા ભિન્ન હૂઁ. ઐસી શ્રદ્ધા હોની ચાહિયે.
મુનિઓં ઔર આચાયાકો ભી ભગવાનકી ભક્તિ આતી હૈ. સ્તોત્રકી રચના કરતે હૈં, શાસ્ત્રકી રચના કરતે હૈં. વહ સબ હોતા હૈ. ગૃહસ્થાશ્રમમેં હો વહાઁ અશુભભાવ-સે બચનેકો શુભભાવ તો આતે હૈં. પરન્તુ ધ્યેય એક આત્માકા હોના ચાહિયે-શુદ્ધાત્માકા.
ગુરુદેવને જો સાધના કી, ભગવાનને જો પૂર્ણ સ્વરૂપ પ્રાપ્તિ કિયા, શાસ્ત્રમેં જો વસ્તુકા સ્વરૂપ કોઈ અપૂર્વ રીત-સે આતા હૈ, ઉસકા વિચાર, વાંચન સબ હોના ચાહિયે.
મુમુક્ષુઃ- હમારા ધ્યેય તો આત્મા હૈ. પરન્તુ પ્રાપ્ત કરનેકે લિયે કોઈ સરલ વિધિ? કોઈ વિશેષ?
સમાધાનઃ- ઉસકી સરલ વિધિ તો ઉસકા ધ્યેય હોના ચાહિયે. અંતરમેં ઉસકી લગની, મહિમા, પુરુષાર્થ, બારંબાર ઉસકા અભ્યાસ હોના ચાહિયે. વહ ન હો તબતક દેવ- ગુરુ-શાસ્ત્રકી મહિમા, વહ સબ હોતા હૈ. પરન્તુ ઉસે બારંબાર પુરુષાર્થ, અભ્યાસ હોના ચાહિયે. આત્મા કૈસે પ્રાપ્ત હો? ઉસકી લગની, મહિમા, ખટક (લગે). બાહરમેં કહીં ઉસે રુચિ યા રસ અંતરમેં તન્મયપને આતા નહીં. અન્દરમેં આત્મા જિસે મહિમારૂપ લગે, બાહરમેં કહીં મહિમા ન લગે. બાહર ઉસે મહિમા નહીં આતી. અંતર આત્મામેં હી કોઈ અપૂર્વતા હૈ, ઐસી ઉસે શ્રદ્ધા હોની ચાહિયે.
(ગુરુદેવને સ્પષ્ટ કરકે) બતા દિયા હૈ, કહીં ભૂલ ન પડે ઐસા. તૈયારી સ્વયંકો કરની હૈ, પુરુષાર્થ સ્વયંકો કરના હૈ. બારંબાર ઉસીકા અભ્યાસ, ઉસીકા રટન, ઉસકા મનન કરના હૈ.
સમાધાનઃ- .. પહલે-સે સાતવેં-સે એકદમ જોર-સે ચઢતે હૈં, પરન્તુ ક્ષય કરતે હુએ નહીં ચઢતે હૈં. એકદમ વીતરાગ દશા હો જાતી હૈ. પરન્તુ ઢકા હો ઐસા. ફિર વહ સાતવેમેં આ જાતે હૈં. કોઈ ચૌથેમેં આ જાય. ઐસે આતે હૈં. પરન્તુ વે ચઢ જાતે હૈં.