ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕੋਈ ਪਹਲੂ ਬਾਕੀ ਨ ਰਹੇ, ਸਮਝਾਨੇਕੇ ਲਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਭੀ ਪਹਲੂਓਁ-ਸੇ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਵਿਕਲ੍ਪੋਂ-ਸੇ, ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ- ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਅਨ੍ਦਰ ਕ੍ਸ਼ਣਿਕ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਮੇਂ ਭੀ ਤੂ ਅਟਕਨਾ ਮਤ. ਤੂ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਚੈਤਨ੍ਯ (ਹੈ) ਉਸੇ ਤੂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਬੀਚਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਤੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੂ ਕੋਈ ਗੁਣੋਂਕੇ ਭੇਦ ਯਾ ਕੋਈ ਭੇਦਮੇਂ ਅਟਕਨਾ ਮਤ. ਭਲੇ ਤੇਰੇਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੂ ਕੋਈ ਭੇਦਮੇਂ ਅਟਕਨਾ ਮਤ. ਅਖਣ੍ਡ ਚੈਤਨ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਸਬ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ (-ਜਾਨ), ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੂ ਏਕ ਅਖਣ੍ਡ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਚਾਰੋਂ ਓਰ-ਸੇ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ.
... ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ. ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਬੀਚ ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਯੇ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪ, ਕੋਈ ਭੀ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋ, ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਬੀਚ ਮੈਂ ਏਕ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਏਕ ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ, ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੂਁ. ਉਸੇ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰ. ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ ਜਾਯ ਤੋ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਗੁਰੁਨੇ ਕ੍ਯਾ ਕਹਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਕਹਨਾ ਹੈ? ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਯ ਤੋ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ. ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਧ੍ਯੇਯਪੂਰ੍ਵਕ ਸਬ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਚਾਹੇ ਜੈਸੇ ਊਁਚੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬੀਚਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪ-ਆਤ੍ਮਾ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਹੀ ਆਤ੍ਮਾ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਤ ਕਰ. ਉਸਕੀ ਲਗਨ, ਮਹਿਮਾ, ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ, ਉਸਕਾ ਵਾਂਚਨ ਸਬ ਕਰਨਾ. ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਖਣ੍ਡ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਔਰ ਪਰਕੇ ਸਾਥ ਜੋ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਾਥ, ਉਸ ਵਿਭਾਵਸੇ ਕੈਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਗ੍ਰਹਣ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਯਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਕੈਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ? ਔਰ ਯੇ ਵਿਭਾਵਸੇ ਵਿਭਕ੍ਤ-ਭਿਨ੍ਨ ਕੈਸੇ ਪਡੇ? ਯਹ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ ਆਦਿ ਸਬ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ ਲੇਕਿਨ ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ-ਕਹੀਂ ਕ੍ਰਿਯਾਓਂਮੇਂ ਇਸਸੇ ਧਰ੍ਮ ਹੋਗਾ, ਇਸਸੇ ਧਰ੍ਮ ਹੋਗਾ (ਐਸਾ ਮਾਨਾ). ਧਰ੍ਮ ਅਂਤਰਮੇਂ ਰਹਾ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਉਸੀਮੇਂਂ ਧਰ੍ਮ ਹੈ. ਧਰ੍ਮ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ?