੨੩੪
ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਆਨਨ੍ਦਮੇਂ ਰਹੇ, ਵਹ ਸਚ੍ਚਾ ਤਪ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਅਨ੍ਦਰ ਜਬਰਜਸ੍ਤੀ ਕਰਤਾ ਰਹੇ, ਕ੍ਰਿਯਾ ਛੋਡਤਾ ਰਹੇ ਤੋ ਵਹ ਤੋ ਮਾਤ੍ਰ ਬਾਹਰਕਾ ਤਪ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਚ੍ਚਾ ਤਪ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਸਮਝਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਸਚ੍ਚਾ ਤਪ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੈ.
ਭਗਵਾਨਨੇ ਜੋ ਤਪ ਕਿਯਾ ਵਹ, ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਆਨਨ੍ਦਮੇਂ (ਰਹਕਰ ਕਿਯਾ). ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਖ੍ਯਾਲ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸ ਤਰਹ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਊਤਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸਮਰਸ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ, ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਸਾਮਾਯਿਕ. ਸਬ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ-ਸੇ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕਰਕੇ ਬੈਠੇ ਔਰ ਮਨ ਬਾਹਰ ਭਟਕਤਾ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਸਚ੍ਚੀ ਸਾਮਾਯਿਕ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ.
ਸਾਮਾਯਿਕ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਤੋ ਸਚ੍ਚੀ ਸਾਮਾਯਿਕ ਹੋਤੀ ਹੈ. .. ਪਰਿਣਾਮ ਹੋ ਉਸ ਪਰ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਮਨ ਕਹੀਂ ਦੂਸਰੇਮੇਂ ਭਟਕਤਾ ਹੋ, ਤੋ ਉਸ ਸਾਮਾਯਿਕਕਾ ਫਲ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਜੈਸਾ ਭਾਵ ਹੋ ਵੈਸਾ ਬਨ੍ਧਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਉਸੇ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲਸੇ ਮਿਲੇ, ਉਸਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਸਫਲ ਹੈ.