੨੩੭
ਜ੍ਞਾਨ, ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਕਰ (ਕਿ) ਵਹ ਅਂਸ਼ ਹੈ, ਮੈਂ ਅਂਸ਼ੀ ਹੂਁ. ਵਹ ਅਂਸ਼ ਚੈਤਨ੍ਯਕੇ ਅਂਸ਼ ਹੈਂ. ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ ਸ੍ਥਾਪਿਤ ਕਰਕੇ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਅਰ੍ਥਾਤ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ ਵਹ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨ ਉਸੀ ਪਰ ਪਟਕਨੀ ਹੈ ਨ? ਵਿਭਾਵ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੇ ਬੀਚ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚੈਤਨ੍ਯ ਔਰ ਵਿਭਾਵਕੇ ਬੀਚ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ (ਪਟਕਨੀ ਨਹੀਂ ਹੈ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਣ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਬੀਚ ਨਹੀਂ ਪਟਕਨੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਣਕੇ ਬੀਚ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ ਨਹੀਂ ਪਟਕਨੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰ੍ਯਾਯ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਬੀਚ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕਾ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰ੍ਯਾਯ ਕ੍ਸ਼ਣਿਕ ਹੈ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਧ੍ਰੁਵ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਹੈ ਐਸਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਅਂਸ਼-ਅਂਸ਼ਮੇਂ ਪਰਿਣਮਤਿ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ. ਸਬਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਉਸਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਬ ਨਯਾ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਤ੍ਯ ਹੈ. ਜੈਸਾ ਕਹਨਾ ਹੋ ਵੈਸਾ ਕਹੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰਮ ਸਤ੍ਯ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਸ ਤਰਹ ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ... ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਰਾਗ-ਸੇ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਭਾਵ ਯਾਨੀ ਉਸਮੇਂ ਰਾਗ ਔਰ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਲੇ ਸਕਤੇ ਹੈਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਅਰ੍ਥਾਤ ਉਸਮੇਂ ਰਾਗਮਿਸ਼੍ਰਿਤ ਜ੍ਞਾਨ ਆ ਗਯਾ. ਰਾਗਮਿਸ਼੍ਰਿਤ ਜ੍ਞਾਨ. ਜ੍ਞਾਨਗੁਣ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਅਧੂਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਵਹ ਰਾਗਮਿਸ਼੍ਰਿਤ ਹੈ. ਵਹ ਉਸਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਭਾਗ ਇਸ ਓਰ ਲੋ ਤੋ ਇਸ ਓਰ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਰਾਗਕਾ ਭਾਗ ਉਸੇ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਭਾਗ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਓਰ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਰਾਗਕਾ ਭਾਗ ਵਿਭਾਵ ਓਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸ ਓਰ, ਉਸ ਓਰਮੇਂ ਕੁਛ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਭਾਗ ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਰਫ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਰਾਗਕਾ ਭਾਗ ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਤਰਫ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਰਾਗਕਾ ਭਾਗ ਪਰ ਤਰਫ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਭਾਗ ਸ੍ਵ ਤਰਫ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਅਪੂਰ੍ਣ ਯਾ ਪੂਰ੍ਣਕਾ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਨਹੀਂ ਰਖਕਰ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ. ਵੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਸੋ ਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਹੈ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਸੋ ਵਿਭਾਵ ਹੀ ਹੈ. ਪਰ ਤਰਫ ਵਿਭਾਵਕਾ ਭਾਗ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਰਾਗਮਿਸ਼੍ਰਿਤਮੇਂ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਰਾਗਪਨਾ ਹੈ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਮੂਲ