੩੨੬ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਂਸ਼ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਂਸ਼ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯੇ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ-ਸੇ ਭੀ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਭੂਲ ਹਮਾਰੀ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ- ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਕ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਨ ਜਿਤਨਾ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਪੂਰ੍ਣ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ. ਯੇ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਜ੍ਞਾਨ, ਮਤਿ-ਸ਼੍ਰੁਤ ਪਰ੍ਯਾਯ, ਅਵਧਿਜ੍ਞਾਨ, ਮਨਃਪਰ੍ਯਯਜ੍ਞਾਨ ਆਦਿ ਜੋ ਭੇਦ ਪਡਤੇ ਹੈਂ, ਵਹ ਭੇਦ ਜੋ ਅਪੂਰ੍ਣ ਪਡਤੇ ਹੈਂ ਵਹ ਮੇਰਾ ਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪੂਰ੍ਣਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ, ਅਪੂਰ੍ਣਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ. ਜਿਸਮੇਂ ਰਾਗਕੇ ਕਾਰਣ, ਨਿਮਿਤ੍ਤਕੇ ਕਾਰਣ ਅਪੂਰ੍ਣ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਜਿਸੇ ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਰੂਪ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਅਪੂਰ੍ਣ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਭੀ ਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਰੂਪ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਰੂਪ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ਫਿਰ ਯੇ ਸਬ ਤੋ ਅਪੂਰ੍ਣ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਹੈਂ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਪੂਰ੍ਣ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਹੈ ਪਰ੍ਯਾਯ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਉਸਸੇ ਕਹੀਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਫਿਰ ਭੀ ਉਸ ਅਪੂਰ੍ਣਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਆਸ਼੍ਰਯ ਤੋ ਏਕਕਾ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਸ਼੍ਰਯ ਤੋ ਪੂਰ੍ਣਕਾ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਆਸ਼੍ਰਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਹੈ. ਆਸ਼੍ਰਯ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਉਸਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਹੀ ਮਹਿਮਾ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਪੂਰ੍ਣਕੀ ਮਹਿਮਾ. ਅਪੂਰ੍ਣਕੀ ਮਹਿਮਾ ਨਹੀਂ, ਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ.