੨੪੧
ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ-ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਸਬ ਕੁਛ ਹੈ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਹੈ, ਪਰ ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਅਨੁਭੂਤਿ ਹੋਵੇ ਤਬ ਉਸਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਜੋ ਜ੍ਞਾਯਕ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਵਹ ਮੈਂ ਹੀ ਹੂਁ. ਯੇ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਧਰਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ. ਐਸੇ ਮੂਲ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਗੁਣਕੇ ਪੀਛੇ ਜੋ ਗੁਣੀ ਹੈ, ਉਸ ਗੁਣੀਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮਾਤ੍ਰ ਗੁਣ ਏਕ ਲਕ੍ਸ਼ਣਕੋ ਪੀਛਾਨਕਰ ਗੁਣੀਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲੇ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ.
ਏਕ ਪਰ੍ਯਾਯਮਾਤ੍ਰ ਯਾ ਬਾਹਰਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਸ੍ਵਤਃ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕੋ ਕੋਈ ਆਲਮ੍ਬਨ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਯਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਤਃ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਵਹੀ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ.
ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਤੁਝੇ ਸੁਖ ਔਰ ਅਨੁਭਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਗਾ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਉਤਨਾ ਤੂ ਹੈ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਯਕ- ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਵਹੀ ਤੂ ਹੈ. "ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਰਤਿਵਂਤ ਬਨ, ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਰੇ.' ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਤੁਝੇ ਸੁਖ-ਅਨੁਪਮ ਸੁਖਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ. ਐਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ-ਜ੍ਞਾਯਕਮਾਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਸਬ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ, ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ, ਉਸਕਾ ਗੁਣ, ਉਸਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਮਝਮੇਂ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬਾਧਕ ਹੈ, ਥੋਡਾ-ਸਾ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕੀਜਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭਵਮੇਂ ਸਾਥਮੇੇਂ ਆਤਾ ਨਹੀਂ. ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਵਹੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਮੂਲ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਮੂਲ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਹਰ ਰੁਕਨੇ-ਸੇ, ਬਾਹਰ ਰੁਕਨੇ-ਸੇ ਤੋ ਸਬ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯੋਂਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਬਾਧਕ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਉਪਯੋਗ ਹੋਵੇ, ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋਵੇ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਅਪਨੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਬਾਹਰਮੇਂ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਤੀ ਹੈ ਤੋ ਵਹ ਬਾਧਕ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਨੇ-ਸੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਯ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਵਹ ਬਾਧਕ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਟੂਟ ਜਾਯ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਵਹ ਆਗੇ ਬਢਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਬਢਤੇ-ਬਢਤੇ ਦਸ਼ਾ ਬਢਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ ਤੋ ਮੁਨਿਓਂਕੋ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਅਨੁਭੂਤਿ ਬਢਤੇ-ਬਢਤੇ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ