੪ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਬਢਤੇ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਕਾ ਅਨੁਭਵ ਬਢਤੇ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਭੀਤਰਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਜਾਯ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਹਿਨਸ਼੍ਰੀ! ਯੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋ ਪਰਪਦਾਥਾ-ਸੇ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਤੇ, ਫਿਰ ਭੀ ਲੇਕਿਨ ਫਿਰ ਭੀ ਉਸ ਤਰਫਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਕ੍ਯੋਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਜਾਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਐਸੀ ਅਨਾਦਿ-ਸੇ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ. ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ, ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ (ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ) ਭੀਤਰਮੇਂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤੋ ਉਸਕੋ ਤੋਡ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ ਕਰੇ, ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ ਤੈਯਾਰ ਕਰਕੇ ਉਸਕੋ ਤੋਡ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਵਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡ ਦੇਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ ਤੋ ਤੋਡ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਚ੍ਚੀ ਭਾਵਨਾ ਉਸੇ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਉਸੇ ਤੋਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਉਸਕੋ-ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਔਰ ਪਰ-ਸੇ ਵਿਭਕ੍ਤ. ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਨਾ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਔਰ ਪਰ-ਸੇ ਵਿਭਕ੍ਤ ਹੋ ਜਾਨਾ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ, ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ, ਭੂਲ ਹੈ ਵਹ ਵਹੀ ਹੈ.
ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਕੀ ਔਰ ਪਰਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕੀ, ਇਸ ਭੂਲਕੇ ਕਾਰਣ ਸਬ ਭੂਲ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਸਬ ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿੁਹੁਯੀ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ, ਲੀਨਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ, ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਸਬਕੀ ਅਪਨੀ ਓਰ ਪਰਿਣਤਿ ਹੁਯੀ. ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ, ਜ੍ਞਾਨ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ. ਔਰ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਗਯੀ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ ਸਮ੍ਯਕ ਹੁਆ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਭੀ ਸਮ੍ਯਕ ਹੁਆ. ਸਬ ਸਮ੍ਯਕ ਹੁਆ.
ਸਰ੍ਵਗੁਣਾਂਸ਼ ਸੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ. ਸਰ੍ਵ ਗੁਣੋਂਕਾ ਅਂਸ਼ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨੁਭਵਮੇਂ. ਔਰ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਹੈ ਤੋ ਸਬ ਵਿਭਾਵਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ. .. ਬਾਹਰਮੇਂ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਕਿ ਨੌ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਯਾ ਛਃ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ. ਭੂਤਾਰ੍ਥ ਨਯ-ਸੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਔਰ ਭੇਦ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਰੁਕਨੇ-ਸੇ ਕਹੀਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਉਸਮੇਂ ਰੁਕ ਜਾਯ ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਜਾਯ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋਵੇ ਤਬ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਲੀਨਤਾ, ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ (ਕਰੇ) ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਸਬਕਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਗੁਣਕਾ, ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ, ਸਬ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਯਥਾਰ੍ਥ ਭਾਵਨਾ, ਲਗਨੀ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਦੇਰ ਲਗੇ, ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਤਰਫਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋ ਔਰ ਵਹ ਐਸੇ ਹੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਚਾਲੂ