੨੫੭
ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹਾਁ ਸਬ ਬਿਛਡ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਕੋਈ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਆਤਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਆਕਰ ਪਰਿਣਾਮਕਾ ਮੇਲ ਆਕਰ ਇਕਟ੍ਠੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਫਿਰ-ਸੇ ਬਿਛਡ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਤਨੇ ਜੀਵਨੇ ਕਿਯੇ.
ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਕੇ ਕਾਰਣ ਦੁਃਖ ਲਗੇ. ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਜੀਵਨੇ ਬਹੁਤ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਏਕ ਹੀ ਕਰੇ, ਸੁਖ-ਦੁਃਖ ਵੇਦੇ ਏਕ. ਚਾਰ ਗਤਿਮੇਂ ਭਟਕਨੇਵਾਲਾ ਏਕ ਔਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮੇਂ ਜੀਵ ਅਕੇਲਾ ਜਾਯ. ਸਬ ਅਕੇਲਾ ਹੀ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਪਰਿਣਾਮ (ਬਦਲ ਦੇਨਾ). ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ? ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ, ਯੇ ਦੋ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਇਸੀਕਾ ਰਟਨ ਚਾਹਿਯੇ, ਇਸੀਕਾ ਚਿਂਤਨ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਮਾਤਾਜੀ!
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਉਸੀਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਚਾਹੇ ਜੋ ਪ੍ਰਸਂਗਮੇਂ ਵੈਰਾਗ੍ਯਮੇਂ ਆਨਾ, ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਓਰ ਮੁਡਨਾ ਵਹੀ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੀਕਾ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਗੁਰੁਦੇਵ ਭੀ ਐਸਾ ਹੀ ਕਹਤੇ ਥੇ ਕਿ, ਸ਼ਰਣ ਹੋ ਤੋ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਹੈ. (ਰਾਗ ਹੋ) ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਕੋ ਐਸਾ ਲਗੇ.
... ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਯ ਕਿ ਐਸੀ ਹੀ ਕਰ ਲੇਂ. ਸਂਸਾਰ ਐਸਾ ਹੈ. ਯਾਦ ਆਵੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਰਂਬਾਰ ਸਮਾਧਾਨ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਏਕ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਵਹ ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ. ਆਤ੍ਮਾ ਸਬ-ਸੇ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੈ. ਪੂਰ੍ਵ ਭਵਕੇ ਕਾਰਣ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਬਾਁਧੇ ਤੋ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਕੇ ਕਾਰਣ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਐਸਾ ਹੁਆ, ਐਸਾ ਹੁਆ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਭਵ ਤਕ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਉਸ ਪਰ-ਸੇ ਬਾਰ- ਬਾਰ ਵਿਕਲ੍ਪ ਉਠਾਕਰ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਮੁਡਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਪਂਚਮ ਕਾਲਮੇਂ ਐਸੇ ਗੁਰੁ ਮਿਲੇ. ਭਗਵਾਨ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਆਦਿ ਸਬਕੋ ਯਾਦ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਯਾਦ ਆਯੇ ਤੋ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਬਦਲ ਦੇਨਾ. ਭਗਵਾਨਕੋ ਆਹਾਰਦਾਨ... ਜੁਗਲਿਯਾਕੇ ਭਵਮੇਂ ਤਿਰ੍ਯਂਚ ਥੇ, ਆਹਾਰਦਾਨਕੀ ਅਨੁਮੋਦਨਾ ਕੀ ਤੋ ਸਬਕੇ ਭਾਵ ਏਕ ਸਮਾਨ ਹੋ ਗਯੇ. ਤੋ ਸਮਾਨ ਭਵ ਹੁਏ. ਕਿਸੀਕੇ ਪਰਿਣਾਮ ਅਲਗ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਕੋਈ ਕਹਾਁ, ਕੋਈ ਕਹਾਁ, ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਐਸਾ ਹੈ.
(ਮੈਂ) ਆਤ੍ਮਾ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ. ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਆਤ੍ਮਾ (ਹੂਁ). ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਦੇਹ ਬਦਲਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਜਹਾਁ ਜਾਯ ਵਹਾਁ ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਦੇਹ ਬਦਲਤਾ ਹੈ. ਦੇਹ ਏਕਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਅਨ੍ਯ-ਅਨ੍ਯ ਦੇਹ ਜੀਵ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਪਰਿਣਾਮ ਅਨੁਸਾਰ. ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਯ ਤੋ ਏਕ ਦੇਹਮੇਂ-ਸੇ ਦੂਸਰਾ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵਹੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਦੂਸਰਾ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਚਾਰ ਗਤਿਮੇਂ ਜੀਵ ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੇ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਬਾਹਰਕੀ ਵੇਦਨਾ ਯਾ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਕੁਛ ਹੋ, ਕੋਈ ਬਾਹਰਕੇ ਐਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨੇ, ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੁਛ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵੈਸਾਕਾ ਵੈਸਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੁਛ ਹਾਨਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ