ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਾਧਕਕੋ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਥੋਡਾ-ਬਹੁਤ ਮੁਖ੍ਯ- ਗੌਣ ਰਹਤਾ ਹੋਗਾ ਕਿ ਨਹੀਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜੋ ਸਾਧਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ, ਵਹ ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਰਹੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ, ਉਸਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੀ ਵਹ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਮੁਖ੍ਯ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਜੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ, ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਮੁਝੇ ਵਿਭਾਵ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਉਸੇ ਗੌਣ ਰਹਤਾ ਹੈ ਔਰ ਪਰਿਣਤਿ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਉਸੇ ਕੋਈ ਬਾਰ ਮੁਖ੍ਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੁਖ੍ਯ-ਗੌਣ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਸਦਾਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਲੀਨਤਾਕੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰੇ, ਮੁਝੇ ਲੀਨ ਹੋਨਾ ਹੈ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋ, ਚਾਰਿਤ੍ਰਕੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋ, ਐਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਉਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਹੇਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਜੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ, ਉਸ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਕੋਈ ਮੁਖ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ-ਸੇ ਲੇਕਰ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਪਰ੍ਯਂਤਕੀ ਸਬ ਬਾਤਮੇਂ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਆ. ਸ੍ਵਯਂਭੂਪਨਾ ਲਿਯਾ. ਦੂਸਰੇਕਾ ਕੁਛ ਥੋਡਾ-ਬਹੁਤ ਅਵਲਮ੍ਬਨ ਹੋਗਾ ਕਿ ਨਹੀਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਹੀਂ, ਅਨ੍ਯ ਕਿਸੀਕਾ ਨਹੀਂ. ਏਕ ਸ੍ਵਯਂਭੂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਹੀ ਅਵਲਮ੍ਬਨ. ਸ੍ਵਯਂਭੂ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਉਸੀਕਾ ਅਵਲਮ੍ਬਨ, ਅਨ੍ਯ ਕਿਸੀਕਾ ਆਲਮ੍ਬਨ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੇਵ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ-ਗੁਰੁ ਥੋਡੀ ਮਦਦਮੇਂ-ਸਹਾਯਮੇਂ (ਹੋਤੇ ਹੋਂਗੇ)?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚੈਤਨ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਹੀ ਆਲਮ੍ਬਨ, ਅਨ੍ਯ ਕਿਸੀਕਾ ਨਹੀਂ. ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾਮੇਂ ਉਸੇ ਆਲਮ੍ਬਨਰੂਪ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਆਲਮ੍ਬਨ (ਹੋਤਾ ਹੈ). ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਰਹਨਾ, ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੂਁ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਮੇਰੀ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਮੁਝੇ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਆਪ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਰਹਨਾ. ਮੁਝੇ ਆਪਕਾ ਆਦਰ ਹੈ. ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਜੈਸੇ ਮੁਝੇ ਆਦਰ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਮੁਝੇ ਆਪਕਾ ਆਦਰ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਰਹਨਾ. ਮੈਂ ਆਪਕਾ ਆਦਰ ਕਰਤਾ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਜਹਾਁ ਆਗੇ ਬਢੂਁ ਵਹਾਁ ਮੁਝੇ ਸਾਥੀਦਾਰਕੇ ਹਿਸਾਬ-ਸੇ ਮੁਝੇ ਮਦਦਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ- ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਰਹਨਾ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰੇ. ਬਾਕੀ ਆਲਮ੍ਬਨ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਾਮ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਾਮ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾਮੇਂ ਭਕ੍ਤਿ ਉਸੇ ਪੂਰੀ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਹੀ ਰਹਨਾ. ਉਸੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਕਿ ਵਹ ਸਬ ਬਾਹਰਕਾ ਹੈ, ਕਰਨਾ ਤੋ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਹੈ ਨ, ਐਸੇ ਭਾਵ ਨਹੀਂ ਆਤੇ.
ਉਸੇ ਐਸਾ ਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਊਁ ਔਰ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਖਡਾ ਹੈ, ਅਭੀ ਵੀਤਰਾਗ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ, ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾਮੇਂ ਆਪ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਰਹਨਾ. ਐਸੇ ਭਕ੍ਤਿਭਾਵ ਆਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਮੁਝੇ ਸਹਾਯਰੂਪ ਹੋ, ਮੁਝੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ. ਐਸੀ ਸਬ ਭਾਵਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਭਾਵਨਾ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ-ਸੇ ਹੀ ਮੈਂ ਆਗੇ ਬਢਾ, ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਹੀ ਸਬ ਦਿਯਾ ਹੈ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪਰ