੨੬੩
ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ. ਰੁਚਿਮੇਂ ਫਰ੍ਕ ਹੈ ਐਸਾ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਕਿਤਨਾ ਰੁਕਾ ਹੈ? ਬਾਹਰਮੇਂ ਕਿਤਨੀ ਰੁਚਿ ਜਾਤੀ ਹੈ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਮੇਂ ਸਮਯਕਾ ਸਵਾਲ ਹੈ? ਜ੍ਯਾਦਾ ਵਕ੍ਤ ਉਸਮੇਂ ਰੁਕਤਾ ਹੈ ਔਰ ਇਸਮੇਂ ਕਮ ਸਮਯ ਰੁਕਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਮਯ-ਸੇ ਭੀ ਅਂਤਰਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ, ਸਮਯਕੀ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਯਾਦਾ ਸਮਯ ਰੁਕਤਾ ਹੈ ਐਸਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਮਯ ਜ੍ਯਾਦਾ ਐਸਾ ਨਹੀਂ, ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਪਲਟਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਮਯ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਰੁਚਿਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਤੋ ਹੈ. ਐਸੀ ਇਚ੍ਛਾ ਤੋ ਰਖਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋ. ਨਿਤਾਂਤਰੂਪ-ਸੇ, ਨਹੀਂ ਤੋ ਇਤਨੇ ਸਾਲ ਨਿਕਾਲੇਕਾ ਕ੍ਯਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਕ੍ਯਾ? ਪਰਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮੇਂ ਕੁਛ ਐਸੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਲਗਤੀ ਹੈ ਕਿ ਵਹ ਦੂਰ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਤੋ ਤ੍ਵਰਾ-ਸੇ ਕਾਮ ਕਰ ਸਕੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੋ ਤੋ ਹੀ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਖੋਜਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪਨੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਅਪਨੇਕੋ (ਮਾਲੂਮ ਪਡੇ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਬ ਘੋਟਾਲਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਸਮਝਨਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਉਸੇ ਖੋਜਕਰ ਨਹੀਂ ਦੇ ਦੇਤਾ. ਕਾਰਣ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਕਾਰ੍ਯ ਯਥਾਰ੍ਥ ਆਵੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਕੈਸਾ ਕਾਰਣ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਖੋਜਨਾ ਹੈ. ਸਨ੍ਮੁਖਤਾ ਆਦਿ ਸਬ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਖੋਜਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ-ਸੇ ਭੀ ਅਭੀ ਪ੍ਰਭਾਵਨਾਕਾ ਕਾਲ ਕੁਛ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤ੍ਵਰਾ-ਸੇ ਔਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਕਸੀਤ ਹੋ ਰਹਾ ਹੋ, ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਥਾ ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕਾ ਪੁਣ੍ਯ ਔਰ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਭੀ ਕਰੇ ਔਰ ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਭੀ ਕਰਤਾ ਰਹੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਵਾਣੀ ਬਰਸਾਯੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਜਮਾਵਟ ਕੀ ਹੈ ਵਹ ਜੀਵੋਂਕੇ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਸਮਾਯੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਕੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਪਰ ਭਕ੍ਤਿ ਹੈ, ਅਤਃ ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਕ੍ਯਾ ਅਰ੍ਪਣ ਕਰੇਂ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਸਬਕੋ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਉਪਕਾਰਕੇ ਬਦਲਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਸਬਕੋ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸ ਦਿਨ ਆਪ ਜਬ ਸ਼ਿਲਾਨ੍ਯਾਸ ਕਰਤੇ ਥੇ, ਪਾਟਿਯਾ ਲਗਾਤੇ ਥੇ, ਤਬ ਐਸਾ ਹੁਆ ਕਿ ਬਹਿਨਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਯਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ!
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਪਾਨੀ ਰਹੇਗਾ ਤਬਤਕ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀ ਰਹੇਗੀ. ਉਪਦੇਸ਼ਖੀ ਜਮਾਵਟ ਛੋਟੇ-ਸੇ ਲੇਕਰ ਬਡੋਂਕੋ ਐਸੀ ਕੀ ਹੈ ਔਰ ਕਿਸੀਕੋ ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋ ਗਯੀ. ਇਸਲਿਯੇ ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਕ੍ਯਾ ਅਰ੍ਪਣ ਕਰੇਂ? ਉਨਕੇ ਉਪਕਾਰਕਾ ਬਦਲਾ ਕੈਸੇ ਚੂਕਾਯੇ? ਇਸਲਿਯੇ ਸਬ ਉਨਕਾ ਹੀ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਚਰਣੋਂਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਦੇਂ, ਐਸਾ ਸਬਕੋ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਹੀ ਹੈ. ਬਾਤ ਸਚ੍ਚੀ ਹੈ. ਹਮਕੋ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਲਜ੍ਜਾ