੧੯੮ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸਿਂਹਕੇ ਭਵਮੇਂ ਸਬ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਗਯਾ. ਪਰਿਣਤਿ ਏਕਦਮ ਨਰ੍ਮ ਹੋ ਗਯੀ, ਅਨ੍ਦਰ ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯੀ, ਅਰੇ..! ਯੇ ਮੈਂ ਕ੍ਯਾ ਕਰ ਰਹਾ ਹੂਁ? ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਸ੍ਵਰੂਪ ਓਰ ਮੁਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸਬ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਰੇ..! ਯੇ ਵਿਭਾਵਦਸ਼ਾਮੇਂ ਮੈਂ ਕਹਾਁ ਆ ਗਯਾ? ਸ੍ਵਭਾਵ ਓਰ ਪਰਿਣਤਿ ਪਲਟ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਸਬ ਸਾਥਮੇਂ (ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ).
ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਲਟਨਾ ਕਬ ਕਹਾ ਜਾਯ? ਕਿ ਅਨ੍ਦਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ ਤਬ. ਔਰ ਉਸ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਲਟਨੇਕੇ ਸਾਥ ਸਬਕਾ ਅਵਿਨਾਭਾਵੀ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਪਾਤ੍ਰਤਾਕੇ ਅਮੁਕ ਭਾਵ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਅਰੇ..! ਯੇ ਮੈਂ ਕ੍ਯਾ ਕਰ ਰਹਾ ਹੂਁ? ਐਸਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਕਾਰ- ਸੇ ਜਬ ਛੂਟਤਾ ਹੈ ਤਬ ਏਕਸਾਥ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੀਖਾ ਔਰ ਉਗ੍ਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਪਡੇਗਾ. ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਵਾਂਚਨ ਕਰਨਾ? ਜ੍ਯਾਦਾ ਸਤ੍ਸਂਗ ਕਰਨਾ? ਜ੍ਯਾਦਾ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰ ਪਰਿਣਤਿਕਾ ਜ੍ਯਾਦਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ. ਉਸਮੇਂ ਜਹਾਁ ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਲਗੇ, ਉਸੇ ਵਾਂਚਨਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਜ੍ਯਾਦਾ ਲਾਭਦਾਯੀ ਦਿਖੇ ਤੋ ਵਾਂਚਨਮੇਂ ਜੁਡੇ, ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਲਾਭ ਲਗੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਜੁਡੇ, ਉਸੇ ਸਤ੍ਸਂਗਮੇਂ ਲਾਭ ਹੋਤਾ ਹੋ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਜੁਡੇ. ਉਸੇ ਜਹਾਁ ਲਾਭ ਹੋਤਾ ਹੋ ਵਹ ਕਰੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ, ਅਨ੍ਦਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਜ੍ਞਾਯਕਧਾਰਾਕੀ ਔਰ ਮੈਂ ਕੈਸੇ ਮੇਰੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਓਰ ਮੇਰੀ ਪਰਿਣਤਿ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋ, ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੀ ਹੂਁ, ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਉਸਕੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕਾ ਧ੍ਯੇਯ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਉਸ ਧ੍ਯੇਯਕੇ ਸਾਥ ਜਹਾਁ-ਜਹਾਁ ਉਸਕੇ ਪਰਿਣਾਮਕੋ ਠੀਕ ਪਡੇ, ਜਹਾਁ ਉਸਕੇ ਪਰਿਣਾਮ ਟਿਕ ਸਕੇ ਔਰ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿ ਹੋ, ਐਸੇ ਕਾਯਾਮੇਂ ਜੁਡੇ.
ਧ੍ਯਾਨਮੇਂ ਉਸੇ ਠੀਕ ਲਗੇ ਤੋ ਧ੍ਯਾਨਮੇਂ ਜੁਡੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਧ੍ਯਾਨਕੇ ਸਾਥ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨਕੇ ਵਿਚਾਰ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਵਹੀ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਫਿਰ ਉਸਮੇਂ ਏਕਾਗ੍ਰ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਵਹ ਏਕਾਗ੍ਰਤਾ ਉਸਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਧ੍ਯਾਨ-ਸੇ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੋਤੀ ਹੋ ਤੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਿਨਾ ਸਮਝੇ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ ਯਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੋਡੇ, ਕਹਾਁ ਖਡੇ ਰਹਨਾ? ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ, ਸਮਝ ਬਿਨਾ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ ਤੋ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਮਝਕਰ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਯਹ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਫਿਰ ਉਸਮੇਂ ਏਕਾਗ੍ਰ ਹੋਨੇਕਾ ਤੀਖਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਲਾਭ ਹੋ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਏਕਾਗ੍ਰਤਾਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਕਰਕੇ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਵਿਚਾਰਕੇ ਸਾਥ ਵਾਂਚਨ, ਸਤ੍ਸਂਗ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਵਹ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਏਕਾਗ੍ਰਤਾ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜੋ ਵਾਂਚਨ ਕਰਨੇ-ਸੇ, ਜੋ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਵਿਭਾਵਸੇ, ਵਿਭਾਵਕੇ