੨੭੦
ਕਾਯਾਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਵਹ ਵਾਂਚਨਾ, ਪਢਨਾ ਮਿਥ੍ਯਾ ਹੈ. ਤੋ ਹਮਾਰੀ ਸਮਝਕੇ ਸਾਥ-ਸਾਥ ਹੇਯ ਔਰ ਉਪਾਦੇਯਕਾ ਵਿਵੇਕ ਕ੍ਯੋਂ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ? ਯਾ ਹਮ ਸਿਰ੍ਫ ਦਿਖਾਵ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਯਹਾਁ ਆਤੇ ਹੈਂ ਯਾ ਫਿਰ ਆਤ੍ਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਕੀ ਕੁਛ ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ? ਭਵਭ੍ਰਮਣਕਾ ਤ੍ਰਾਸ ਨਹੀਂ ਲਗਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਜ੍ਞਾਨੀ ਹੋਂ ਇਸਲਿਯੇ ਆਪਕੇ ਪਾਸ ਬੈਠਤੇ ਹੈਂ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦਿਖਾਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਨਹੀਂ ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਉਤਨੀ ਲਗੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਛੂਟਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਾ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤਬਤਕ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ, ਸਤ੍ਸਂਗ ਕਰਤਾ ਰਹੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਂਤਰਮੇਂ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਕਰਨਾ ਵਹ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਏਕਾਗ੍ਰਤਾ ਕਰਨੀ. ਚਾਰਿਤ੍ਰਪੂਰ੍ਵਕਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਬਾਦਮੇਂ ਮੁਨਿਦਸ਼ਾਮੇਂ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਿਤ ਧ੍ਯਾਨ, ਯਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਐਸਾ ਧ੍ਯਾਨ ਪਹਲੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਜ੍ਞਾਨਪੂਰ੍ਵਕਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਤਨੀ ਸ੍ਵਯਂਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ, ਸਤ੍ਸਂਗ ਕਰਕੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ, ਉਸੇ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰੇ. ਜਬਤਕ ਨ ਹੋ ਤਬਤਕ ਸਤ੍ਸਂਗ, ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ ਕਰਤਾ ਰਹੇ. ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਕਾਰਣ ਅਪਨੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਦਿਖਾਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਕਰਤਾ ਹੈ ਐਸਾ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ.