੨੦੨ ਹੈ. ਉਸੇ ਤੋਡਨੇਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹ ਕਰੇ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ; ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ.
ਬਾਲਕ ਹੋ ਵਹ ਚਲਨਾ ਸੀਖੇ, ਐਸਾ ਕਰੇ, ਵੈਸਾ ਕਰੇ. ਬਾਲਕ ਭੀ ਐਸਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹ ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਵਹ ਤੋ ਬਾਲਕ ਹੈ, ਸਮਝਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਅਪਨੀ ਓਰ ਸ੍ਵਯਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੈ, ਉਸ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਪਹਿਚਾਨ, ਉਸਮੇਂ ਤੂ ਲੀਨ ਹੋ. ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਕਰਤਾ ਹੀ ਰਹੇ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਉਸਕਾ ਫਲ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਯਦਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਗੁਫਾ ਤਕ ਜਾਨਾ ਹੋ ਤੋ ਸਵਾਰੀ ਕਾਮ ਆਯੇ, ਫਿਰ ਉਸੇ ਛੋਡਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਾ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਧਾਰਣਾਜ੍ਞਾਨਕੋ ਛੋਡਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਕੈਸੇ ਕੂਦਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਰਹੇ. ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿਕਾ ਪਲਟਾ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਖਾਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਭੀ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਮੇਂਢਕਕੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਕੈਸੀ ਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਉਤਨੀ ਜੋਰਦਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਉਤਨਾ ਉਗ੍ਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ, ਉਗ੍ਰ ਪਰਿਣਤਿ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਯ. ਔਰ ਕਿਸੀਕੋ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਪਲਟਤੀ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਚਕ੍ਰ, ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਜੋ ਪਰ ਓਰ ਥੀ, ਉਸਕੀ ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਉਪਯੋਗ ਅਭੀ ਥੋਡਾ ਬਾਹਰ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼ਣਭਰਕੇ ਲਿਯੇ ਤੋ ਉਸੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਪੂਰਾ ਚਕ੍ਰ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਪਲਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਐਸੀ ਕੋਈ ਅਦਭੁਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਅਚਿਂਤ੍ਯ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵ ਹੀ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਪਲਟੇ ਤੋ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਨ ਪਲਟੇ ਤੋ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਵ੍ਯਤੀਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਸਤ੍ਸਂਗ, ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਸਾਧਕ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ? ਔਰ ਬਾਧਕ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਸਾਧਕ ਕ੍ਯਾ? ਬਾਧਕ ਕ੍ਯਾ? ਸਬ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਾਧਕ ਤੋ ਜਬਤਕ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਸਮਝਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਵਹ ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਕਿ ਯੇ ਸਬ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ ਔਰ ਇਸੀਮੇਂ ਧਰ੍ਮ ਹੈ, ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਤੋ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਨੁਕਸਾਨਕਰ੍ਤਾ ਹੈ.
ਬਾਕੀ ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਕਿ ਯੇ ਤੋ ਰਾਗ ਹੈ. ਵਹ ਰਾਗ ਕਹੀਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਉਸਸੇ ਜੁਦਾ ਔਰ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵੀਤਰਾਗਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਤੋ