੨੦੪ ਸਬ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੋ ਭੀ ਉਸ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਗੁਰੁ-ਵਾਣੀਕਾ ਸ਼੍ਰਵਣ, ਗੁਰੁ-ਸੇਵਾ, ਗੁਰੁ-ਭਕ੍ਤਿ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਭਕ੍ਤਿ ਇਤ੍ਯਾਦਿ (ਸਬ ਹੋਤਾ ਹੈ). ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਐਸੇ ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਂਤੋਂਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਉਸੇ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਰਾਗ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਰਾਗ-ਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਸ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੋ, ਵਹ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਉਸ ਪਰ ਉਸੇ ਭਕ੍ਤਿ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਔਰ ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਚਿਂਤਵਨ, ਮਨਨ ਕਰੇ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ. ਮੇਰੀ ਆਨਨ੍ਦ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਐਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਆਚਰਣਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਰਾਗਦਸ਼ਾ ਹੈ ਤਬਤਕ.
ਇਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵੀਤਰਾਗ ਹੁਆ ਜਾਤਾ ਹੋ, ਯੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੋ, ਤੋ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਛੂਟ ਜਾਤੀ ਹੋ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ-ਆਨਨ੍ਦ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਚਰਣਮੇਂ ਆਵੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਕਰਨੇਕੀ... ਜੋ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਪਡਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਹੋਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਜੈਸਾ ਉਸੇ ਬਾਹਰਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਭੀ ਨਿਸ਼ੇਧ ਆਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਉਸੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ (ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਮੈਂ ਇਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਨਿਸ਼ੇਧ ਨਹੀਂ, ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਨਿਸ਼ੇਧ ਹੁਆ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬ ਨਿਸ਼ੇਧ ਆ ਗਯਾ. ਉਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਅਤ੍ਯਂਤ ਨਿਸ਼ੇਧ ਹੈ. ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਆਦਰਣੀਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਵਹ ਨਿਸ਼ਿਧ੍ਯ ਹੀ ਹੈ.
ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਤੋ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀਤਰਾਗ ਹੋ ਜਾਊਁ ਤੋ ਮੁਝੇ ਯੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਹੈ. ਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਜਾਲ ਮੁਝੇ ਚਾਹਿਯੇ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਐਸਾ ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ (ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਯੇ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਅਰ੍ਥਾਤ ਉਸੇ ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਤੋ ਐਸਾ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਆਚਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਤੋ ਪਰਿਣਤਿਰੂਪ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਏਕ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿਰੂਪ ਐਸਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣ ਨਿਰਂਤਰ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ ਕਿ ਚਾਹੇ ਸੋ ਰਾਗ ਆਯੇ, ਮੈਂ ਉਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਉਸੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸਹਜ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਸ਼ੁਭ ਪਰਿਣਾਮ-ਸੇ ਬਚਨੇਕੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ (ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ).
ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਵਹ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਐਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪਰ ਉਸੇ ਭਕ੍ਤਿ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੀ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਨੋਂ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮਾਤ੍ਰ ਆਚਰਣਮੇਂ