੨੭੨
ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਤੂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੇ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਤੋ ਜਬਤਕ ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਤਬਤਕ ਆਤੇ ਹੈੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਤਰਫਕੀ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯੇ ਕਿ ਅਪਨੇ ਛੋਟੇ ਅਵਗੁਣਕੋ ਪਰ੍ਵਤ ਜਿਤਨਾ ਗਿਨਨਾ ਔਰ ਦੂਸਰੇਕੇ ਛੋਟੇ ਗੁਣਕੋ ਬਡਾ ਕਰਕੇ ਦੇਖਨਾ. ਐਸਾ ਭੀ ਆਯੇ ਕਿ ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਪਾਮਰਤਾਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਰਮਾਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪ ਦੇਖਨਾ. ਐਸੇ ਦੋਨੋਂ ਕਥਨਕਾ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯ ਕ੍ਯਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣ-ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਹੈ, ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਉਸ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ. ਮੇਰਾ ਜੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ ਉਸ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਪ੍ਰਭੁਤਾਸ੍ਵਰੂਪ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪ੍ਰਭੁਤਾਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਰਖਕਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਮੈਂ ਅਧੂਰਾ ਹੂਁ, ਉਸ ਨ੍ਯੂਨਤਾਕਾ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪਰ ਉਸਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਮੈਂ ਪਾਮਰ ਹੂਁ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਮੈਂ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸਾਥ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈੈਂ. ਉਸੇ ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਔਰ ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ (ਗੌਣ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ). ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਦੋਨੋਂ ਜਾਤਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੈਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਅਧੂਰਾ ਹੂਁ. ਦੋਨੋਂ ਉਸਕੀ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸਾਥ ਹੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਦੂਸਰੇ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ (ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਹੈ). ਜੋ ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੋ ਵਹ ਜ੍ਞਾਤਾ ਤੋ ਜਾਨਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕਾ ਗੁਣ ਦੇਖਨੇ-ਸੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਲਾਭਕਾ ਕਾਰਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਦੋਸ਼ ਦੇਖਨਾ ਤੋ ਨੁਕਸਾਨਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਗੁਣਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਦੋਸ਼ਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ ਅਲ੍ਪ ਦੋਸ਼ਕੋ (ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਸਮਝਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਮੁਝੇ ਅਭੀ ਬਹੁਤ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਅਪਨੇ ਦੋਸ਼ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਗੁਣਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕਾ ਦੋਸ਼ ਦੇਖਨਾ, ਉਸਮੇਂ ਅਟਕਨਾ ਵਹ ਕੋਈ ਸਾਧਕਕਾ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਜ੍ਞਾਯਕਰੂਪ ਰਹਨਾ, ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਜ੍ਞਾਤਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਤਾਰੂਪ-ਸੇ ਜਾਨਤੇ ਰਹਨਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਅਪਨੇ ਗੁਣਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਜੋ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਉਸਕੋ ਮੁਖ੍ਯ (ਕਰਤਾ ਹੈ). ਅਪਨੀ ਅਲ੍ਪਤਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ, ਮੁਝੇ ਬਹੁਤ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ, ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਦੇਖਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਗੁਣਕੋ ਦੇਖੇ ਉਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੈ ਔਰ ਦੂਸਰੇਕੋ ਦੋਸ਼ਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਦੋਸ਼ਕੇ ਸਾਥ ਉਸੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਜਨ