੨੭੭
ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਔਰ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਵਾਂਚਨ, ਵਿਚਾਰ (ਆਦਿ). ਆਪ ਲੋਗ ਸੁਨਤੇ ਹੋ ਨ. ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਉਸਕਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ, ਅਨ੍ਦਰ ਸਚ੍ਚੀ ਭਾਵਨਾ ਔਰ ਰੁਚਿ ਜਾਗੇ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਯਾਦ ਨ ਰਹੇ ਤੋ ਕੋਈ ਦਿਕ੍ਕਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮਝਮੇਂ ਆਯੇ, ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ (ਵਹ ਜਰੂਰੀ ਹੈ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਢਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਯਾਦ ਭੀ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਢਨਾ ਨ ਹੋ ਤੋ ਸੁਨਨਾ. ਕਿਸੀਕੋ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਅਨ੍ਦਰ- ਸੇ (ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰ ਲੇਤੇ ਹੈਂ). ਸ਼ਿਵਭੂਤਿ ਮੁਨਿ ਥੇ, ਉਨਕੋ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਥਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ, ਰੋਸ਼ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ, ਦ੍ਵੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ. ਮਾਤੁਸ਼, ਮਾਰੁਸ਼ ਐਸਾ ਕਹਾ ਤੋ ਵਹ ਭੀ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਰਹਾ. ਫਿਰ ਬਾਈ ਦਾਲ ਧੋ ਰਹੀ ਥੀ. (ਉਨ੍ਹੇਂ ਯਾਦ ਆ ਗਯਾ ਕਿ) ਮੇਰੇ ਗੁਰੁਨੇ ਕਹਾ ਥਾ ਕਿ, ਛਿਲਕਾ ਅਲਗ ਹੈ ਔਰ ਦਾਲ ਅਲਗ ਹੈ.
ਵੈਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਗੁਰੁਨੇ ਕਹਾ ਵਹ ਆਸ਼ਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲਿਯਾ. ਮਾਸਤੁਸ਼ ਹੋ ਗਯਾ. ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ. ਦਾਲ ਅਲਗ, ਛਿਲਕਾ ਅਲਗ. ਵੈਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਐਸਾ ਕਰਕੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਊਤਰ ਗਯੇ. ਮੂਲ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਗ੍ਰਹਣ (ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ), ਯਾਦ ਨ ਰਹੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਔਰ ਅਪੂਰ੍ਵ ਭਾਵਨਾ ਜਾਗੇ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਜਾਗੇ ਤੋ ਭੀ ਲਾਭ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਯਾਦ ਰਹੇ, ਯਾ ਜ੍ਯਾਦਾ ਪਢੇ, ਉਸਕੀ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋ ਤੋ ਥੋਡੇਮੇਂ ਭੀ ਲਾਭ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.