੨੬੦ ਜਾ ਸਕਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਹ ਪਂਚਮਕਾਲ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਕੁਛ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਕਹੀਂ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦੇਵ ਤੋ ਜਾ ਸਕਤੇ ਹੈਂ.
ਦੇਵ ਤੋ ਭਗਵਾਨਕਾ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਨੇ, ਵਾਣੀ ਸੁਨਨੇ, ਭਗਵਾਨਕਾ ਕਲ੍ਯਾਣਕ ਜਹਾਁ ਹੋਤੇ ਹੋਂ ਵਹਾਁ ਦੇਵ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਜਹਾਁ ਪ੍ਰਤਿਮਾਏਁ, ਮਨ੍ਦਿਰ ਹੋਂ ਵਹਾਁ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਨੇ (ਜਾਤੇ ਹੈਂ). ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਨੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤਾਜੀ! ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਪਧਾਰੇ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਆਪਕੋ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਲਗੇ ਔਰ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਪਧਾਰੇ ਹੋ, ਐਸਾ ਭੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ ਨ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪਨੇਕੋ ਤੋ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਲਗੇ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ...
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਪਧਾਰੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੇਵਕੇ ਰਤ੍ਨਮਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰ ਥਾ, ਐਸੇ ਥੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਾਤਾਵਰਣ ਤੋ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਥਾ ਕਿ ਮਾਨੋਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਪਧਾਰੇ ਹੋ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਤਾਵਰਣ ਤੋ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਥਾ. ਉਸ ਦਿਨ ਦੂਜ ਥੀ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਬਕਾ ਉਲ੍ਲਾਸ ਐਸਾ ਥਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਖਾਸ ਤੋ ਆਪਕੋ ਵਿਰਹਕਾ ਵੇਦਨ ਹੁਆ ਔਰ ਉਸੀ ਰਾਤ ਗੁਰੁਦੇਵ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਪਧਾਰੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਮੌਜੂਦ ਹੀ ਹੈ, ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ-ਸੇ ਦੂਰ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਬਦਲ ਗਯਾ, ਬਾਕੀ ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਔਰ ਉਨਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਮੌਜੂਦ ਹੀ ਹੈ. ਦੇਵਮੇਂ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਹੁਤ ਸੁਨਾ ਹੈ ਵਹ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ.. ਆਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵ ਏਕ ਅਂਤਰਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਸੇ ਭਰਾ ਹੈ, ਜਿਸਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਭਰਾ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ੁ ਗੁਣ ਭਰੇ ਹੈਂ, ਐਸਾ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਉਸਕੀ ਲਗਨ ਲਗਾਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਵਾਂਚਨ, ਵਿਚਾਰ ਸਬ ਵਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਲਾਕਰ. ਬਾਕੀ ਰੂਢਿਗਤਰੂਪ- ਸੇ ਜੀਵਨੇ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਸਬ ਕਿਯਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗੀ. ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਸਕੀ ਲਗਨ ਲਗਾਕਰ, ਉਸਕਾ ਵਾਂਚਨ, ਵਿਚਾਰ, ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਬਾਕੀ ਆਤ੍ਮਾ, ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਰਖਕਰ, ਆਤ੍ਮਾ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨਕਰ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਅਨਨ੍ਤ ਨਿਧਿ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਜੋ ਭੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰਸਬ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ- ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਭਗਵਾਨ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਨਿਮਿਤ੍ਤਮੇਂ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਨੇਵਾਲੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਕਰਨਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਵਹ ਸਬ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਰਹਸ੍ਯ ਭੀ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਖੋਲਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਹੀਂ ਨ ਕਹਾਂ ਮਾਤਾਜੀ! ਅਟਕ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਆਪਕੀ ਤਰਹ ਧਾਰਾਵਾਹੀ .. ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ..