੨੭੪
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਰ ਪਰ ਮੁਗਟ ਪਹਨਾ ਥਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਮੁਗਟ ਆਦਿ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਕ੍ਰੁਤਿ, ਮੁਖਾਕ੍ਰੁਤਿ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਪਹਚਾਨ ਲੇ ਕਿ ਯੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੈਂ. ਆਕ੍ਰੁਤਿ ਆਦਿ ਸਬ ਦੇਵ ਜੈਸਾ. ਯਹਾਁ-ਸੇ ਥੋਡਾ ਫਰ੍ਕ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਭੀ ਐਸੇ ਹੀ ਥੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਰੂਪ ਦੇਵਕਾ ਥਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਚਾਨ ਹੋ ਜਾਯ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਪਧਾਰੇ ਹੈਂ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਦੇਵ ਹੁਏ ਹੈਂ ਔਰ ਦੇਵਕੇ ਰੁਪਮੇਂ ਪਧਾਰੇ ਹੈਂ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਜਾਨ ਸਕਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕਾ ਵਾਰ੍ਤਾਲਾਪ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਔਰ ਗੁਣਧਰਕਾ ਹੋ ਵੈਸਾ ਵਾਰ੍ਤਾਲਾਪ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਹੁਆ ਹੋਗਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮਾਹੋਲ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਮਾਹੋਲ (ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਕਿ), ਸੂਰ੍ਯਕੀਰ੍ਤਿ ਭਗਵਾਨ ਪਧਾਰੇ, ਵਹ ਸਬ ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਹੁਆ. ਮੈਂਨੇ ਤੋ ਕਿਸੀਕੋ ਕੁਛ ਕਹਾ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਹੁਆ. ਪ੍ਰਾਣਭਾਈ ਆਦਿ ਸਬਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀ, ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਹੁਆ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਹਰ ਗਾਁਵਮੇਂ ਸੂਰ੍ਯਕੀਰ੍ਤਿ ਭਗਵਾਨ ਪਧਾਰੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪ੍ਰਾਣਭਾਈ ਏਕ-ਡੇਢ ਸਾਲ-ਸੇ ਸੂਰ੍ਯਕੀਰ੍ਤਿ ਭਗਵਾਨਕਾ ਕਹਤੇ ਥੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਹਲੇ ਨਹੀਂ ਕਹਾ ਥਾ. ਉਸ ਦਿਨ ਰਥਯਾਤ੍ਰਾ ਨਿਕਲੀ. ਸਬਕੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਵਿਰਾਜਤੇ ਹੋਂ ਔਰ ਕੈਸਾ ਹੋ, ਐਸਾ ਸਬਕੋ ਮਨਮੇਂ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਾਤਾਵਰਣ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਹਰ ਸਾਲ ਤੋ...
ਮਨੁਸ਼੍ਯਮੇਂ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਦੇਵੋਂਕੋ ਤੋ ਸਬ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਹਰ ਜਗਹ ਜਾਨੇਕੀ, ਆਨੇਕੀ, ਭਗਵਾਨਕੇ ਪਾਸ ਜਾਯ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਸੀਮਂਧਰ ਭਗਵਾਨਕੇ ਪਾਸ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਤੋ ਅਵਧਿਜ੍ਞਾਨ- ਸੇ ਸਬ ਜਾਨਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ (ਹੈ). ਉਪਯੋਗ ਰਖੇ ਤੋ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ, ਵਿਦੇਹਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ ਯਹਾਁ ਬੈਠਕਰ ਭੀ ਦੇਖ ਸਕਤੇ ਹੈਂ. ਅਵਧਿਜ੍ਞਾਨ-ਸੇ ਜਾਨ ਸਕੇ ਐਸੀ ਦੇਵੋਂਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਵਿਰਾਜਤੇ ਹੀ ਹੈਂ. ਦੇਵਮੇਂ ਤੋ ਭਗਵਾਨਕੇ ਪਾਸ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੀ ਮਂਗਲ ਛਤ੍ਰਛਾਯਾਮੇਂ .. ਉਜਵਾਯੇਗਾ. ਆਪਕੋ ਆਸ਼ੀਰ੍ਵਾਦ ਦੇ ਜਾਯ ਔਰ ਸਬਕੋ ਸੁਨਨੇ ਮਿਲੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਭਾਤੇ ਹੈਂ. ਬਾਰ-ਬਾਰ ਉਨ੍ਹੇਂ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਦੇ ਔਰ ਹਮਕੋ ਉਨਕੇ ਮੁਖ-ਸੇ ਸੁਨਨੇਕੋ ਮਿਲੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਗਵਾਨਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਪਧਾਰਨੇਵਾਲੇ ਹੈਂ. ਅਪਨੇ ਭਾਵ-ਸੇ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਜਿਨਪ੍ਰਤਿਮਾ ਜਿਨ ਸਾਰੀਖਿ. ਵਿਚਰਤੇ ਹੋਂਗੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋ ਪੂਜਾ, ਭਕ੍ਤਿ ਹੋਗੀ, ਅਭੀ ਤੋ ਦੇਰ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਹਾਁ ਅਭੀ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਕੇ ਪੂਜਾ, ਭਕ੍ਤਿ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਪਧਾਰੇਂਗੇ ਤਬ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕੀ ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲ ਜਾਯਗੀ. ਪੂਰਾ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕਾ ਵਾਤਾਵਰਣ ਯਹਾਁ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨ (ਹੋਂਗੇ). ਛਠ੍ਠਾ ਕਾਲ ਜਾਯਗਾ ਔਰ ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਏਕਦਮ ਪਰਿਵਰ੍ਤਨ ਆਯੇਗਾ. ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਉਤ੍ਸਰ੍ਪਿਣੀ ਕਾਲ ਆਯੇਗਾ. ਸਬ ਬਢਤਾ ਹੁਆ ਆਯੇਗਾ. ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿਗਤ ਹੋਤਾ ਜਾਯੇਗਾ. ਮਹਾਪਦ੍ਮਪ੍ਰਭੁ ਭਗਵਾਨ