੩੦੪ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਮਾਰ੍ਗ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਲੀਨਤਾ ਕਰੇ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ, ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ. ਮੂਲ ਵਸ੍ਤੁਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸਮੇਂ ਯਾਦ ਰਖਨੇ ਜਿਤਨਾ ਕਿਤਨਾ? ਯਾਹ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਯਾਦ ਰਖਨਾ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਵਸ੍ਤੁ... ਫਿਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਕੇ ਸਬ ਪਹਲੂ ਆਯੇ. ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ ਸਬ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸਬ ਸਬ ਪਹਲੂ ਹੈ. ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯ-ਧ੍ਰੁਵ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ, ਸਾਧਕ, ਸਾਧ੍ਯ ਜ੍ਞਾਤਾ, ਜ੍ਞੇਯ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸਬ ਹੈ. ਯਾਦ ਰਖਨਾ ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਧ੍ਯੇਯ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਧ੍ਯੇਯ ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ. ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯ ਸਬ ਪਹਲੂ. ਸਬ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂ-ਸੇ, ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ-ਸੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨੇਕੇ ਬਹੁਤ ਪਹਲੂ ਹੈਂ. ਮੂਲ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ. ਯਾਦ ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਰਖਨਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੇਰੁ ਪਰ੍ਵਤਮੇਂ ਭੀ ਰਤ੍ਨਕੇ ਹੈਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਜਨਗਿਰੀ, ਦਧਿਗਿਰੀ ਸਬ ਰਤ੍ਕੇ ਪਹਾਡ ਔਰ ਰਤ੍ਨਕੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾਏਁ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਜਨਗਿਰੀ ਭੀ ਪੂਰਾ ਰਤ੍ਨਕਾ ਪਹਾਡ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਰਤ੍ਨਕਾ. ਵਹ ਸਬ ਰਤ੍ਨਕੇ ਪਹਾਡ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਦੇਵਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਜਾਕਰ ਆਯੇ? ਯਾ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੀ ਜਾ ਸਕਤੇ ਹੈਂ? ਕੋਈ ਭੀ ਜਾ ਸਕਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬ ਦੇਵ ਜਾ ਸਕਤੇ ਹੈਂ. ਦੇਵਲੋਕਮੇਂ ਜਾਯ, ਵਹਾਁ-ਸੇ ਨਂਦੀਸ਼੍ਵਰਮੇਂ ਸਬ ਦੇਵ (ਜਾ ਸਕਤੇ ਹੈਂ), ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਤੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਸਬਕੋ ਸਾਥ ਲੇਕਰ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜਾਯ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਬ ਬਾਰ ਭਾਵ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਗਯਾ ਹੋ. ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਦੇਵਲੋਕਮੇਂ ਗਯਾ ਹੈ. ਰੁਦ੍ਧਿ ਥੀ ਤੋ ਜਾਕਰ ਆ ਗਯਾ ਕਿ ਹਮ ਦੇਵੋਂਕਾ ਜਾਨੇਕਾ ਨਿਯਮ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਾਕਰ ਆਯਾ. ਭਾਵ-ਸੇ ਜਾਯੇ ਉਸਕੀ ਬਾਤ ਅਲਗ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਹਮੇਂ ਆਜ੍ਞਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਇਸਲਿਯੇ ਹਮੇਂ ਜਾਨਾ ਪਡੇ, ਐਸਾ ਕਰਕੇ ਜਾਯ. ਉਤ੍ਸਵ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਲੇਕਰ ਜਾਯ ਤੋ ਇਨ੍ਦ੍ਰੋਂਕੇ ਸਾਥ ਜਾਯ ਕਿ ਹਮੇਂ ਆਜ੍ਞਾ ਹੈ ਤੋ ਹਮ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਭਾਵਨਾ-ਸੇ ਜਾਯ ਉਸਕੀ ਬਾਤ ਅਲਗ ਹੈ. ਕੋਈ ਦੇਵ ਭਾਵ-ਸੇ ਭੀ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤੇ. .. ਹਮ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਤੇ, ਦੇਵ ਹੀ ਜਾ ਸਕਤੇ ਹੈਂ. ਪਾਁਚਸੌ- ਪਾਁਚਸੌ ਧਨੁਸ਼ਕੇ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸੇ ਸਮਵਸਰਣਮੇਂ ਵਿਰਾਜਤੇ ਹੋਂ, ਐਸੇ ਭਗਵਾਨ (ਹੋਤੇ ਹੈਂ). ਅਂਜਨਗਿਰੀ ਸ਼੍ਯਾਮ ਕਲਰਕੇ ਰਤ੍ਨਕੇ ਪਹਾਡੇ ਹੈਂ. ਦਧਿਗਿਰੀ ਸਫੇਦ ਹੈ ਔਰ ਰਤਿਕਰ ਲਾਲ ਹੈ, ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਰਤ੍ਨਕੇ ਪਹਾਡ ਹੈਂ.