੨੮੭
ਹੋਨੇ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਸਭੀ ਗੁਣ ਅਪਨੀ ਓਰ ਪਰਿਣਮਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਏਕ ਵਚਨ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਤੇ ਹੁਏ ਮਾਨੋਂ ਉਸਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਵੇਦਨ ਕਰ ਲੇਤਾ ਹੈ. ਅਬ, ਯਹਾਁ ਵਿਚਾਰ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨ ਮੇਰੇਮੇਂ-ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਬਾਤ ਉਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਵੇਦਨੇਮੇਂ ਉਸ ਬਾਤਕੋ ਆਗੇ ਲਾਨੀ ਹੈ. ਤੋ ਉਸੇ ਕੈਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਵਹਾਁ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਕੌਨ? ਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਾ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਉਸ ਮੂਲਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਤਰਫ ਉਸਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਤਰਫ, ਉਸਕੀ ਖੋਜ (ਚਲੇ ਕਿ) ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਾ ਵਹ ਤੋ ਜ੍ਞੇਯ ਹੈ. ਤੋ ਉਸ ਜ੍ਞੇਯਕੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਜੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੈ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕੇ ਕਿਰਣ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਕਿਰਣ ਕਿਸਕੇ ਹੈ? ਕਹਾਁ-ਸੇ ਆਯੇ ਹੈੈਂ?
ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਵਹ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸਬ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਖਣ੍ਡ-ਖਣ੍ਡ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਮੂਲ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਤਲ ਕਹਾਁ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸਮੇਂ-ਸੇ ਯੇ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ? ਉਸਕੇ ਮੂਲ ਤਰਫ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਮੈਂਨੇ ਜਾਨਾ, ਐਸੇ ਜਾਨ ਲਿਯਾ ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਕੌਨ? ਯੇ ਜ੍ਞਾਨ ਆਤਾ ਹੈ ਕਹਾਁ-ਸੇ? ਜ੍ਞੇਯ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਕਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂ ਮੁਝੇ ਜਾਨ, ਐਸਾ ਵਹ ਨਹੀਂ ਕਹਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਕੌਨ? ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤਰ੍ਕ-ਸੇ ਤੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈ ਵਹ ਬਾਹਰ ਹੈ, ਵੇਦਨ ਹੈ ਵਹ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਜਾਨਨਾ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਤੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਜੋ ਜਾਨਨਾ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਤੋ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਵਹ ਮੁਝੇ ਮੇਰਾ ਜਾਨਨਾ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਅਪਿਤੁ ਮੇਰੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਵਹ ਜਾਨਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਸਕੇ ਭਾਵਮੇਂ ਪਕਡਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਕੈਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਰਂਬਾਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਊਤਰਕਰ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਹੈ ਔਰ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਤਰਹ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਊਤਰਕਰ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕੀ ਲਗਨੀ ਏਵਂ ਮਹਿਮਾ ਲਗਾਕਰ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਬ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮੇਰੇਮੇਂ ਹੀ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਅਨ੍ਦਰ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਲਾਕਰ, ਉਤਨੀ ਮਹਿਮਾ ਲਾਕਰ ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਅਨ੍ਦਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਯ. ਜਰੂਰਤ ਇਸੀਕੀ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਕੁਛ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸੀਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੁਁ. ਉਤਨਾ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਕਰ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕਹਾਁ ਹੈ ਔਰ ਕਿਸਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ-ਸੇ ਰਹਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੀ ਸਚ੍ਚੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ.