੩੧੪
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਥਾ, ਐਸਾ ਉਸੇ ਭਾਸਿਤ ਹੋਤਾ ਥਾ, ਉਸਕੇ ਬਦਲੇ ਅਬ ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਮੇਰੇ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਹੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮੇਰੀ ਹੀ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਹੈ, ਕਿਸੀਕੇ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ-ਸੇ ਮੈਂ ਟਿਕਤਾ ਹੂਁ ਔਰ ਪਰ-ਸੇ ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਬਦਲੇ ਸ੍ਵਯਂ ਮੇਰਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੈ, ਮੈਂ ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਸ੍ਵਯਂ ਏਕ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੂਁ. ਕੋਈ ਪਦਾਰ੍ਥਸੇ ਮੈਂ ਟਿਕੂ ਯਾ ਕੋਈ ਬਾਹਰਕੇ ਸਾਧਨੋਂ-ਸੇ, ਯਾ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ ਪਦਾਰ੍ਥਸੇ ਟਿਕੂ ਐਸਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ- ਸੇ ਟਿਕ ਰਹਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਕੋਈ ਪਦਾਰ੍ਥਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਕੀ ਆਵਸ਼੍ਯਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਕੇ ਅਟਕ ਰਹਾ ਹੈ.
ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਉਸੇ ਕਹੇ ਕਿ ਜਿਸੇ ਪਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਕੀ ਜਰੂਰਤ ਨ ਹੋ. ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਜਿਸ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਪਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਰਿਣਮੇ ਅਥਵਾ ਪਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਕੇ ਜਰੂਰਤ ਪਡੇ, ਉਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਕਹਤੇ. ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੋ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਕਿ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਇਤਨਾ ਹੀ ਹੋ ਯਾ ਇਤਨਾ ਹੀ ਜਾਨੇ. ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਮਰ੍ਯਾਦਿਤ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਵੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨ, ਵੈਸੇ ਆਨਨ੍ਦ, ਵੈਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ (ਹੈਂ). ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੋ ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਮਰ੍ਯਾੇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਯਾ ਉਸੇ ਇਤਨਾ ਹੀ ਹੋ, ਯਾ ਉਤਨਾ ਹੀ ਹੋ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਵਹ ਕਿਸੀਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ-ਸੇ ਪਰਿਣਮੇ ਯਾ ਕੋਈ ਆਸ਼੍ਰਯ ਨ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਕਮ ਹੋ ਜਾਯ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਜੋ ਸ੍ਵਤਃ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਕੋਈ ਮਰ੍ਯਾੇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਨੇ ਸਬ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਹੈ ਅਜ੍ਞਾਨਤਾ-ਸੇ. ਉਸਕਾ ਨਾਮ੩ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕਹੇ ਕਿ ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੋ ਔਰ ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਹੋ. ਐਸੇ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਤੋ ਵਹ ਅਪਨੀ ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਬਾਹਰ-ਸੇ ਉਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ, ਵਿਭਾਵ ਪਰਿਣਤਿ-ਸੇ ਉਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ, ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ-ਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਅਪਨਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਥਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਉਸੇ ਅਪਨਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਲੇਨਾ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ ਕਿ ਯੇ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮ ਹੈ, ਸਹਜ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜੋ-ਜੋ ਕਸ਼੍ਟਰੂਪ ਹੈ, ਦੁਃਖਰੂਪ ਹੈ. ਤੋ ਅਪਨਾ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ, ਭਾਵਨਾ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ.