੩੨੨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਉਸਕਾ ਧ੍ਯੇਯ ਬਰਾਬਰ ਰਖਨਾ. ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਧ੍ਯਾਨਮਯ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ ਕਰਨਾ ਔਰ ਨ ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਤੋ ਅਵਸ਼੍ਯ ਕਰਨਾ. ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਹੈ. ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਤੂ ਦਰ੍ਸ਼ਨ-ਜ੍ਞਾਨ-ਚਾਰਿਤ੍ਰਰੁਪ ਪਰਿਣਮਨ ਕਰਕੇ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਕਰਨਾ. ਧ੍ਯਾਨਮਯ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ. ਧ੍ਯਾਨਮੇਂ ਐਸੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਕਰਨਾ ਕਿ ਸ੍ਵਰੁਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਕਰ ਬਾਹਰ ਨ ਆਯੇ ਐਸੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਕਰਨਾ. ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਧ੍ਯਾਨਮਯ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ ਨ ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਤੋ ਬਰਾਬਰ ਕਰਨਾ ਕਿ ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਯਹੀ ਹੈ. ਨ ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਥਕ ਕਰ ਦੂਸਰੇ, ਤੀਸਰੇ ਕਹੀਂ ਥੋਡਾ ਕਰਕੇ ਮੈਂਨੇ ਬਹੁਤ ਕਿਯਾ, ਥੋਡੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਕਰਕੇ ਮੈਂਨੇ ਬਹੁਤ ਕਿਯਾ ਐਸਾ ਸਂਤੋਸ਼ ਮਤ ਮਾਨ ਲੇਨਾ. ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਮਤ ਹੋ ਜਾਨਾ. (ਸਂਤੁਸ਼੍ਯ ਹੋ ਗਯਾ ਤੋ) ਤੁਝੇ ਆਗੇ ਜਾਨੇਕਾ ਅਵਕਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ. ਲੇਕਿਨ ਤੂਂ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਰਖਨਾ ਕਿ ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਯਹੀ ਹੈ. ਸਂਤੋਸ਼ ਤੋ ਅਂਦਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ-ਸੇ ਸਂਤੋਸ਼ ਆਯੇ ਔਰ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿ ਆਯੇ ਵਹੀ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਵਹ ਨ ਹੋ ਤਬਤਕ ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਬਰਾਬਰ ਰਖਨਾ ਕਿ ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਯਹੀ ਹੈ. ਫਿਰ ਧੀਰੇ-ਧੀਰੇ ਚਲੇਨਾ ਹੋ ਯਾ ਜਲ੍ਦੀ ਚਲੇ ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਦਿਕ੍ਕਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਥੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿ ਹੁਈ, ਯਹ ਕੈਸੇ ਮਾਲੂਮ ਪਡੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਅਪਨੇ ਆਪਕੋ ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ, ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਔਰ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾਸੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਉਸ ਮਾਰ੍ਗਕੋ ਅਂਦਰ ਗਹਰਾਈ-ਸੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਮਾਰ੍ਗ ਯਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਸ੍ਵਯਂ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਕੇ ਵਹ ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕਰਨਾ ਯਹੀ ਹੈ. ਇਸ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਹੀ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਔਰ ਪ੍ਰਤੀਤਸੇ ਅਪਨੇਆਪਕੋ ਪਹਚਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ, ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿਕੋ.
ਇਤਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਕੁਛ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ, ਐਸੇ ਥਕਕਰ ਤੂ ਉਸਸੇ ਪੀਛੇ ਮਤ ਹਟਨਾ, ਥਕਨਾ ਨਹੀਂ. ਤੇਰੇ ਉਤ੍ਸਾਹਕੋ ਮਨ੍ਦ ਮਤ ਕਰਨਾ. ਉਤ੍ਸਾਹ ਤੋ ਐਸਾ ਹੀ ਰਖਨਾ ਕਿ ਸਬਕੁਛ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਹੈ, ਕਹੀਂ ਔਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੈਂ ਕਰ ਨਹੀ ਸਕਤਾ ਹੂਁ. ਉਤ੍ਸਾਹ ਤੋ ਬਰਾਬਰ ਰਖਨਾ. ਨ ਬਨ ਪਾਯੇ ਤੋ ਧੀਰੇ ਚਲਨਾ ਹੋ, ਦੇਰ ਲਗੇ ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਦਿਕ੍ਕਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਮਾਰ੍ਗ ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਪਕਡ ਲੇ ਕਿ ਥੋਡੀ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕਰਕੇ ਧਰ੍ਮ ਮਾਨਾ, ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਥੋਡਾ ਜ੍ਯਾਦਾ ਹੁਆ ਤੋ ਧਰ੍ਮ ਹੋ ਗਯਾ, ਐਸਾ ਤੂ ਮਤ ਮਾਨ ਲੇਨਾ.
ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਮੇਂ ਹੀਂ ਧਰ੍ਮ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਰੁਪ ਹੀ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਕੁਛ ਭਰਾ ਹੈ, ਐਸੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਤੋ ਬਰਾਬਰ ਰਖਨਾ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਉਸਕਾ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਜੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ, ਉਸ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨਾ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਬਕਾ ਕਰਨਾ, ਅਂਦਰ ਪਰਿਣਤਿ ਕਰਨੀ, ਵਹ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਬਰਾਬਰ ਕਰਨਾ. ਨ ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਮੇਰੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ ਐਸੀ ਤੂ ਭਾਵਨਾ ਰਖਨਾ. ਲੇਕਿਨ ਥਕਕਰ ਦੂਸਰੇ ਤਰਫ ਮੁਡਨਾ ਨਹੀਂ.
ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਸਬਕੁਛ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ. ਅਨਂਤਕਾਲਮੇਂ ਸਬਕੁਛ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਿਯਾ ਲੇਕਿਨ ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਦੁਰ੍ਲਭ ਹੈ. ਜਿਨਵਰ ਸ੍ਵਾਮੀ ਅਨਂਤਕਾਲਮੇਂ ਮਿਲੇ ਨਹੀਂ ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਆ ਨਹੀਂ. ਜਿਨਵਰ ਸ੍ਵਾਮੀ ਅਨੇਕ ਬਾਰ ਮਿਲੇ ਲੇਕਿਨ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪਹਚਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰੀ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੇਕਾ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਜਿਨਵਰ ਸ੍ਵਾਮੀ ਹੈ. ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਔਰ ਉਪਾਦਾਨ ਦੋਨੋਂ ਲਿਯਾ. ਅਂਦਰਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਔਰ ਬਾਹਰਮੇਂ ਉਸਕਾ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਨਿਮਿਤ੍ਤ, ਉਸੇ ਤੂਨੇ ਬਰਾਬਰ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਨਿਮਿਤ੍ਤ-