गौरस्थूलादिदेहोऽहं राजाहमित्यहङ्कारलक्षणमिति ।
अथानायतनषट्कं कथयति । मिथ्यादेवो, मिथ्यादेवाराधका, मिथ्यातपो, मिथ्यातपस्वी,
मिथ्यागमो, मिथ्यागमधराः पुरुषाश्चेत्युक्तलक्षणमनायतनषट्कं सरागसम्यग्दृष्टीनां त्याज्यं
भवतीति । वीतरागसम्यग्दृष्टीनां पुनः समस्तदोषायतनभूतानां मिथ्यात्वविषयकषायरूपायतनानां
परिहारेणकेवलज्ञानाद्यनन्तगुणायतनभूते स्वशुद्धात्मनि निवास एवानायतनसेवापरिहार इति ।
अनायतनशब्दस्यार्थः कथ्यते । सम्यक्त्वादिगुणानामायतनं गृहमावास आश्रय आधारकरणं
निमित्तमायतनं भण्यते तद्विपक्षभूतमनायतनमिति ।
अतः परं शंकाद्यष्टमलत्यागं कथयति । निःशंकाद्यष्टगुणप्रतिपालनमेव शङ्काद्यष्ट-
मलत्यागो भण्यते । तद्यथा — रागादिदोषा अज्ञानं वाऽसत्यवचनकारणं तदुभयमपि वीतराग-
सर्वज्ञानां नास्ति, ततः कारणात्तत्प्रणीते हेयोपादेयतत्त्वे मोक्षे मोक्षमार्गे च भव्यैः शंका संशयः
AdimAn ‘A mArun chhe’ e prakAranI buddhi te mamakAr chhe ane temAn ja abhedapaNe ‘gorun,
jADun vagere sharIr te hun chhun, rAjA te hun chhun’ e ahankAranun lakShaN chhe.
have, chha anAyatanonun kathan kare chhe — mithyAdev, mithyAdevonA ArAdhako,
mithyAtap, mithyA tapasvI, mithyA Agam, mithyAshAstranA panDito — e uparokta
lakShaNavALAn chha anAyatanono tyAg sarAgasamyagdraShTioe karavo joIe. vItarAg
samyagdraShTione to samasta doShonA sthAnabhUt mithyAtva – viShay – kaShAyarUp AyatanonA
tyAgathI kevaLagnAnAdi anantaguNanA sthAnabhUt svashuddhAtmAmAn nivAs karavo te ja
anAyatanonI sevAno tyAg chhe. anAyatan shabdano artha kahevAmAn Ave chhe.
samyaktvAdi guNonA Ayatan – ghar – AvAs – Ashray – AdhAranA nimittane ‘Ayatan’ kahe
chhe ane tenAthI viparIt te ‘anAyatan’ chhe.
have pachhI, shankA Adi ATh doShonA tyAganun kathan kare chhe — nishankatA Adi
ATh guNonun pAlan karavun te ja shankAdi ATh doShono tyAg kahevAy chhe. te A
rIte chhe — rAgAdi doSho athavA agnAn asatya vachananun kAraN chhe ane e banney
(rAgAdi ane agnAn) vItarAg – sarvagnadevamAn nathI, te kAraNe temanAn kahelAn hey –
upAdey tattvamAn, mokShamAn ane mokShamArgamAn bhavyoe shankA – sanshay – sandeh karavA yogya
mokShamArga adhikAr [ 189