sambandhabhāvathī grahelā je strī ādi chetan padārtha, suvarṇādi achetan padārtha tathā chetan
- achetan mishra padārtha vagere lakṣhaṇavāḷā ā badhā padārtho adhruv chhe, em bhāvanā karavī.
tevī bhāvanāvāḷā puruṣhane temano viyog thavā chhatān paṇ eṇṭhā bhojananī jem mamatva thatun
nathī. temān mamatvano abhāv hovāthī avināshī evā nij paramātmāne ja bhedābhed
ratnatrayanī bhāvanā vaḍe bhāve chhe ane jevā avināshī ātmānī bhāvanā kare chhe; tevā
ja akṣhay, anant sukhasvabhāvī muktātmāne prāpta kare chhe. e pramāṇe adhruv anuprekṣhā pūrī
thaī. 1.
have, asharaṇ anuprekṣhā kahevāmān āve chhe — nishchayaratnatrayapariṇat je
svashuddhātmadravya te ane tenā bahiraṅg sahakārī kāraṇabhūt pañch parameṣhṭhīnī ārādhanā sharaṇ
chhe, temanāthī bhinna je dev, indra, chakravartī, subhaṭ, koṭibhaṭ, putra ādi chetan padārtho
tathā parvat, killo, bhonyarun, maṇi, mantra, tantra, āgnā, mahel, auṣhadh ādi achetan padārtho
tathā chetan – achetan mishra padārtho paṇ maraṇ ādinā samayamān, mahān vanamān vāghe pakaḍel
haraṇanā bachchānī jem athavā mahāsamudramān vahāṇamānthī paḍī gayel pakṣhīnī jem, sharaṇarūp
thatā nathī, em jāṇavun. te jāṇīne bhogonī vāñchhārūpe nidān bandhādinun avalamban na letān,
svasamvedanathī utpanna sukhāmr̥utanā dhārak sva - shuddhātmānun ja avalamban laīne (te shuddhātmānī)
bhāvanā kare chhe. jevā sharaṇabhūt ātmāne te chintave chhe tevo ja sarvakāḷe sharaṇabhūt, sharaṇe
अचेतनं सुवर्णादिकं, तदुभयमिश्रं चेत्युक्तलक्षणं तत्सर्वमध्रुवमिति भावयितव्यम् ।
तद्भावनासहितपुरुषस्य तेषां वियोगेऽपि सत्युच्छिष्टेष्विव ममत्वं न भवति तत्र
ममत्वाभावादविनश्वरनिजपरमात्मानमेव भेदाभेदरत्नत्रयभावनया भावयति, यादृश-
मविनश्वरमात्मानं भावयति तादृशमेवाक्षयानन्तसुखस्वभावं मुक्तात्मानं प्राप्नोति । इत्यध्रुवानुप्रेक्षा
गता ।।१।।
अथाशरणानुप्रेक्षा कथ्यते — निश्चयरत्नत्रयपरिणतं स्वशुद्धात्मद्रव्यं तद् बहिरङ्ग-
सहकारिकारणभूतं पञ्चपरमेष्ठयाराधनञ्च शरणम्, तस्माद्बहिर्भूता ये देवेन्द्रचक्रवर्त्ति-
सुभटकोटिभटपुत्रादिचेतना गिरिदुर्गभूविवरमणिमन्त्राज्ञाप्रासादौषधादयः पुनरचेतनास्त-
दुभयात्मका मिश्राश्च मरणकालादौमहाटव्यां, व्याघ्रगृहीतमृगबालस्येव, महासमुद्रे
पोतच्युतपक्षिण इव शरणं न भवन्तीति विज्ञेयम् । तद्विज्ञाय भोगकांक्षारूप-
निदानबन्धादिनिरालम्बने स्वसंवित्तिसमुत्पन्नसुखामृतसालम्बने स्वशुद्धात्मन्येवावलम्बनं कृत्वा
भावनां करोति । यादृशं शरणभूतमात्मानं भावयति तादृशमेव सर्वकालशरणभूतं
118 ]
br̥uhad – dravyasaṅgrah