asaṅkhyāt lokapramāṇ ane ṣhaṭsthānapatit hoy chhe. tevī ja rīte sarvotkr̥uṣhṭa anubhāgabandhanān
nimittabhūt, sarvotkr̥uṣhṭa anubhāg – adhyavasāyanān sthāno paṇ asaṅkhyāt lokapramāṇ ane
ṣhaṭsthānapatit jāṇavān. te ja prakāre potapotānā jaghanya ane utkr̥uṣhṭa bhedonī vachche
tāratamyatāpūrvak madhyam bhedo paṇ chhe. tevī ja rīte jaghanyathī māṇḍīne utkr̥uṣhṭa sudhīnān
gnānāvaraṇādi mūḷ tathā uttar prakr̥itionān sthitibandhasthān chhe. te badhāmān paramāgamamān
kahyā pramāṇe ā jīve anantavār bhramaṇ karyun chhe, parantu pūrvokta samasta prakr̥itibandh ādinī
sattānā nāshanā kāraṇarūp evān je vishuddhagnānadarshanasvabhāv nijaparamātmatattvanān samyak
shraddhān – gnān – anucharaṇarūp samyagdarshan – gnān – chāritra te ja ā jīve prāpta karyān nathī. —
e rīte ‘bhāvasansār’ chhe.
ām, pūrvokta prakāre dravya, kṣhetra, kāḷ, bhav ane bhāvarūp pāñch prakāranān sansāranun
chintavan karatān ā jīvane sansārarahit svashuddhātmasamvedananā vināshak ane sansāranī vr̥uddhimān
kāraṇabhūt mithyātva, avirati, pramād, kaṣhāy ane yoganā pariṇām thatā nathī, paṇ
sansārātīt sukhanā āsvādamān rat thaīne svashuddhātmasamvedananā baḷathī sansāravināshak nij
nirañjan paramātmāmān ja bhāvanā kare chhe, ane pachhī jevā paramātmānī bhāvanā kare chhe,
षट्स्थानपतितानि च भवन्ति । तथैव सर्वजघन्यानुभागबन्धनिमित्तानि सर्वजघन्यानु-
भागाध्यवसायस्थानानि तान्यप्यसंख्येयलोकप्रमितानि षट्स्थानपतितानि भवन्ति । तथैव च
सर्वोत्कृष्टानुभागबंधनिमित्तानि सर्वोत्कृष्टानुभागाध्यवसायस्थानानि तान्यप्यसंख्येयलोकप्रमितानि
षट्स्थानपतितानि च विज्ञेयानि । तेनैव प्रकारेण स्वकीयस्वकीयजघन्योत्कृष्टचोर्मध्ये तारतम्येन
मध्यमानि च भवन्ति । तथैव जघन्यादुत्कृष्टपर्यन्तानि ज्ञानावरणादिमूलोत्तरप्रकृतीनां
स्थितिबंधस्थानानि च । तानि सर्वाणि परमागमकथितानुसारेणानन्तवारान् भ्रमितान्यनेन जीवेन,
परं किन्तु पूर्वोक्तसमस्तप्रकृतिबन्धादीनां सद्भावविनाशकारणानि विशुद्धज्ञानदर्शनस्वभाव-
निजपरमात्मतत्त्वसम्यक्श्रद्धानज्ञानानुचरणरूपाणि यानि सम्यग्दर्शनज्ञानचारित्राणि तान्येव न
लब्धानि इति भावसंसारः ।
एवं पूर्वोक्तप्रकारेण द्रव्यक्षेत्रकालभवभावरूपं पञ्चप्रकारं संसारं भावयतोऽस्य जीवस्य
संसारातीतस्वशुद्धात्मसंवित्तिविनाशकेषु संसारवृद्धिकारणेषु मिथ्यात्वाविरतिप्रमादकषाययोगेषु
परिणामो न जायते, किन्तु संसारातीतसुखास्वादे रतो भूत्वा स्वशुद्धात्मसंवित्तिबलेन
संसारविनाशकनिजनिरञ्जनपरमात्मन्येव भावनां करोति ततश्च यादृशमेव परमात्मानं भावयति
saptatattva-navapadārtha adhikār [ 121