પાખંડી મૂઢતાઃ – રાગી-દ્વેષી અને વસ્ત્રાદિ પરિગ્રહધારી, ખોટા
અને કુલિંગી સાધુઓની સેવા કરવી, તથા વંદન
નમસ્કાર કરવા તે.
પુદ્ગલઃ – જે પુરાય અને ગળે અર્થાત્ પરમાણુઓ બંધ સ્વભાવી
હોવાથી ભેગા થાય અને છૂટા પડે છે તેથી તે પુદ્ગલ
કહેવાય છે; અથવા રૂપ, રસ, ગંધ અને સ્પર્શ જેનામાં
હોય તે પુદ્ગલ છે.
પ્રમાદઃ – સ્વરૂપમાં અસાવધાનતાપૂર્વક પ્રવૃત્તિ અથવા ધાર્મિક-
કાર્યોમાં અનુત્સાહ.
પ્રશમઃ – અનંતાનુબંધી કષાયના અંતપૂર્વક બાકીના કષાયોનું
અંશરૂપે મંદ થવું તે. (પંચાધ્યાયી ગા. ૪૨૮)
ભાવકર્મઃ – મિથ્યાત્વ, રાગ-દ્વેષ વગેરે જીવના મલિન ભાવ.
મદઃ – અહંકાર, ઘમંડ.
મિથ્યાદ્રષ્ટિઃ – તત્ત્વોની ઊંધી શ્રદ્ધા કરવાવાળા.
લોકમૂઢતાઃ – ધર્મ સમજીને જળાશયોમાં સ્નાન કરવું તથા રેતી
પથ્થર વગેરેનો ઢગલો કરવો – એ વગેરે કાર્યો.
વિશેષ ધર્મઃ – જે ધર્મ અમુક ખાસ દ્રવ્યમાં જ રહે તેને વિશેષ
ધર્મ કહે છે.
શુદ્ધોપયોગઃ – શુભ અને અશુભ રાગદ્વેષની પરિણતિથી રહિત
સમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાનસહિત ચારિત્રની સ્થિરતા.
સામાન્યઃ – અનેક દ્રવ્યોમાં સમાનતાથી રહેલા ધર્મને સામાન્ય કહે
છે. અથવા દરેક વસ્તુમાં ત્રિકાળી દ્રવ્યગુણરૂપ, અભેદ
ત્રીજી ઢાળ ][ ૯૫