પણ અજ્ઞાની તેનાથી ધર્મ થશે એમ માને છે અને જ્ઞાનીને
બુદ્ધિમાં તે હેય હોવાથી તેનાથી કદી ધર્મ ન થાય એમ તે
માને છે.
૪. આ ઉપરથી ધર્મીને શુભ ભાવ હોતો જ નથી એમ
સમજવું નહીં, પણ શુભ ભાવને ધર્મ કે તેથી ક્રમે ક્રમે ધર્મ
થશે એમ તે માનતો નથી – કેમ કે અનંત વીતરાગોએ તેને
બંધનું કારણ કહ્યું છે.
૫. એક દ્રવ્ય બીજા દ્રવ્યનું કાંઈ કરી શકે નહીં,
પરિણમાવી શકે નહીં, પ્રેરણા કરી શકે નહીં, લાભ – નુકસાન
કરી શકે નહીં, પ્રભાવ પાડી શકે નહીં, અસર, મદદ કે
ઉપકાર કરી શકે નહીં, મારી – જીવાડી શકે નહીં. એવી દરેક
દ્રવ્ય-ગુણ-પર્યાયની સંપૂર્ણ સ્વતંત્રતા અનંત જ્ઞાનીઓએ
પોકારી – પોકારીને કહી છે.
૬. જિનમતમાં તો એવી પરિપાટી છે કે પહેલાં સમ્યક્ત્વ
હોય પછી વ્રત હોય; હવે સમ્યક્ત્વ તો સ્વ-પરનું શ્રદ્ધાન થતાં
થાય છે, તથા તે શ્રદ્ધાન દ્રવ્યાનુયોગનો અભ્યાસ કરતાં થાય છે;
માટે પહેલાં દ્રવ્યાનુયોગ અનુસાર શ્રદ્ધાન કરી સમ્યગ્દ્રષ્ટિ થવું.
૭. પહેલે ગુણસ્થાને જિજ્ઞાસુ જીવોને શાસ્ત્રનો અભ્યાસ,
વાંચન – મનન, જ્ઞાની પુરુષનો ધર્મોપદેશ સાંભળવો, નિરંતર
તેમના સમાગમમાં રહેવું, દેવદર્શન, પૂજા, ભક્તિ, દાન વગેરે
શુભ ભાવો હોય છે; પરંતુ પહેલે ગુણસ્થાને સાચાં વ્રત, તપ
વગેરે હોતાં નથી.
[ ૧૧ ]