સુત-દારા હોય ન સીરી, સબ સ્વારથકે હૈં ભીરી. ૬.
બધાં (જિય) આ જીવ (એક હિ) એકલો જ (ભોગૈ) ભોગવે છે,
(સુત) પુત્ર (દારા) સ્ત્રી (સીરી) સાથીદાર (ન હોય) થતાં નથી,
(સબ) આ બધાં (સ્વારથકે) પોતાની મતલબના (ભીરી) સગાં
(હૈં) છે.
અહિત કરી શકે છે, પરનું કાંઈ કરી શકતો નથી. માટે જીવ જે
કાંઈ શુભ કે અશુભ ભાવ કરે છે તેનું ફળ-(આકુળતા) પોતે જ
એકલો ભોગવે છે. તેમાં કોઈ અન્ય-સ્ત્રી, પુત્ર, મિત્ર વગેરે