છે છતાં પણ તેના શરીર પાછા મળી જવાથી
અને અમ્બરીષ વગેરે જાતિના અસુરકુમાર દેવ પહેલી, બીજી અને
ત્રીજી નરક સુધી જઈને ત્યાંના તીવ્ર દુઃખી નારકીઓને, પોતાના
અવધિજ્ઞાનથી વેર બતાવીને અથવા ક્રૂરતા અને કુતૂહલથી
અંદરોઅંદર લડાવી મારે છે અને પોતે આનંદિત થાય છે. તે
નારકી જીવોને એટલી બધી તરસ લાગે છે કે જો મળે તો એક
મહાસાગરનું પાણી પણ પી જાય તોપણ તરસ છીપી શકતી નથી;
પરંતુ પીવાને પાણીનું એક ટીપું પણ મળતું નથી. ૧૧.
તોપણ (ભૂખ) ભૂખ (ન મિટૈ) મટી શકે નહિ, [પરન્તુ ખાવાને]
(કણ) એક દાણો પણ (ન લહાય) મળતો નથી. (યે દુખ) એવું
દુઃખ (બહુ સાગર લૌં) ઘણા સાગરોપમ કાળ સુધી (સહૈ) સહન
અંશે છૂટો છૂટો વીંખરાઈ જાય છે. ફરી એકઠો કરી દેવાથી પોતે
સ્વયં એક પિંડ થઈ જાય છે.