કરે છે, (કરમજોગતૈં) કોઈ વિશેષ શુભકર્મના યોગથી (નરગતિ)
મનુષ્યગતિ (લહે) પામે છે.
ભાવાર્થ ઃ — એ નરકોમાં એટલી તીવ્ર ભૂખ લાગે છે કે જો
મળે તો એકસાથે ત્રણે લોકનું અનાજ ખાઈ જાય તો પણ ભૂખ
મટે નહિ, છતાં ત્યાં ખાવાને એક દાણો પણ મળી શકતો નથી.
એ નરકોમાં એ જીવ ઘણાં તીવ્ર દુઃખો ઘણા સમય (ઓછામાં
ઓછા દસ હજાર વર્ષ અને વધારેમાં વધારે તેત્રીસ સાગરોપમ
કાળ) સુધી ભોગવે છે. કોઈ શુભકર્મના ઉદયથી એ પ્રાણી
મનુષ્યગતિને પામે છે. ૧૨.
મનુષ્યગતિમાં ગર્ભવાસ અને પ્રસવકાળનાં દુઃખો
જનની-ઉદર વસ્યો નવ માસ, અંગ સકુચતૈં પાયો ત્રાસ;
નિકસત જે દુખ પાયે ઘોર, તિનકો કહત ન આવે ઓર. ૧૩.
અન્વયાર્થ ઃ — [મનુષ્યગતિમાં પણ આ જીવ] (નવ માસ)
નવ મહિના સુધી (જનની) માતાના (ઉદરમાં) પેટમાં (વસ્યો)
રહ્યો [ત્યારે તે ઠેકાણે] (અંગ) શરીર (સકુચતૈં) સંકોચીને
૧૬ ][ છ ઢાળા