જીવનો સ્વભાવ અથવા પરિણામ (ન્યારી) ભિન્ન (હૈ) છે [તોપણ
મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવ] (તાકોં) તે આત્મસ્વભાવને (ન જાન) જાણતો
નથી અને (વિપરીત) ઊલટું (માન કરિ) માનીને (દેહમેં) શરીરમાં
(નિજ) આત્માની (પિછાન) ઓળખાણ (કરૈ) કરે છે.
દ્રવ્યોથી જુદો છે; પણ મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવ આત્માના સ્વભાવની
યથાર્થ શ્રદ્ધા નહિ કરતાં અજ્ઞાનવશ ઊલટું માનીને, શરીર છે તે
જ હું છું, શરીરના કાર્ય હું કરી શકું છું, મારી ઇચ્છાનુસાર
શરીરની અવસ્થા રાખી શકું છું એમ શરીરને જ આત્મા માને
છે. [આ જીવતત્ત્વની વિપરીત શ્રદ્ધા છે.] ૩.