पामतां नथी, एटले के ज्यां सुधी सम्यक्दर्शन न थाय त्यां सुधी
ज्ञान ते मिथ्याज्ञान अने चारित्र ते मिथ्याचारित्र कहेवाय छे,
सम्यग्ज्ञान अने सम्यक्चारित्र कहेवातां नथी. माटे दरेक आत्म-
हितेच्छुए आवुं पवित्र सम्यग्दर्शन अवश्य धारण करवुं जोईए.
पंडित दौलतरामजी पोताना आत्माने संबोधीने कहे छे के, हे
विवेकी आत्मा
था, तारा अमूल्य मनुष्यजीवनने फोगट न गुमाव. आ जन्ममां
ज जो सम्यक्त्व न पामी शक्यो तो पछी मनुष्य पर्याय वगेरे
सारा योग फरीफरी प्राप्त थता नथी. १७.
माटे दरेक आत्महितेच्छुए मोक्षमार्गमां प्रवृत्ति करवी जोईए.
सम्यग्दर्शन-ज्ञान-चारित्र तो ‘खरेखर’ मोक्षमार्ग छे अने
व्यवहारसम्यग्दर्शन-ज्ञान-चारित्र ते मोक्षमार्ग नथी पण खरेखर
बंधमार्ग छे; पण निश्चयमोक्षमार्गमां सहचर होवाथी तेने
व्यवहारमोक्षमार्ग कहेवाय छे.