(൨) ശരീരകീ ഉത്പത്തിസേ വഹ ജീവകാ ജന്മ ഔര ശരീരകേ വിയോഗസേ
ജീവകാ മരണ മാനതാ ഹൈ; യാനീ അജീവകോ ജീവ മാനതാ ഹൈ. യഹ
അജീവതത്ത്വകീ ഭൂല ഹൈ.
(൩) മിഥ്യാത്വ, രാഗാദി പ്രഗട ദുഃഖ ദേനേവാലേ ഹൈം; തഥാപി ഉനകോ
സുഖരൂപ മാനകര ഉനകാ സേവന കരതാ ഹൈ; യഹ ആസ്രവതത്ത്വകീ
ഭൂല ഹൈ.
(൪) വഹ അപനേ ആത്മാകോ ഭൂലകര, ശുഭകോ ഇഷ്ട (ലാഭദായീ) തഥാ
അശുഭകോ അനിഷ്ട (ഹാനികാരക) മാനതാ ഹൈ; കിന്തു തത്ത്വദൃഷ്ടിസേ
വേ ദോനോം അനിഷ്ട ഹൈം — ഐസാ നഹീം മാനതാ. വഹ ബന്ധതത്ത്വകീ
ഭൂല ഹൈ.
(൫) സമ്യഗ്ജ്ഞാന തഥാ സമ്യഗ്ജ്ഞാനസഹിത വൈരാഗ്യ (ആത്മഹിതകേ യഥാര്ഥ
സാധന) ജീവകോ സുഖരൂപ ഹൈ, തഥാപി ഉന്ഹേം കഷ്ടദായക ഔര
സമഝമേം ന ആയേ ഐസാ മാനതാ ഹൈ. വഹ സംവരതത്ത്വകീ ഭൂല ഹൈ.
(൬) അപനേ ആത്മാകീ ശക്തിയോംകോ ഭൂലകര, ശുഭാശുഭ ഇച്ഛാഓംകോ ന
രോകകര ഇന്ദ്രിയ-വിഷയോംകീ ഇച്ഛാ കരതാ രഹതാ ഹൈ, വഹ
നിര്ജരാതത്ത്വകീ ഭൂല ഹൈ.
(൭) സമ്യഗ്ദര്ശനപൂര്വക ഹീ പൂര്ണ നിരാകുലതാ പ്രഗട ഹോതീ ഹൈ ഔര വഹീ
സച്ചാ സുഖ ഹൈ; — ഐസാ ന മാനകര യഹ ജീവ ബാഹ്യ സുവിധാഓംമേം
സുഖ മാനതാ ഹൈ, വഹ മോക്ഷതത്ത്വകീ ഭൂല ഹൈ.
ഉപരോക്ത ഭൂലോംകാ ഫല
ഇസ ഗ്രംഥകീ പഹലീ ഢാലമേം ഇന ഭൂലോംകാ ഫല ബതായാ ഹൈ. ഇന
ഭൂലോംകേ ഫലസ്വരൂപ ജീവകോ പ്രതിസമയ-ബാരമ്ബാര അനന്ത ദുഃഖ
ഭോഗനാ പഡതാ ഹൈ അര്ഥാത് ചാരോം ഗതിയോംമേം മനുഷ്യ, ദേവ, തിര്യംച ഔര
(8)