କାରଣ ନହୀଂ ହୈଂ; ତଥାପି ପରମେଂ ଏକତ୍ଵବୁଦ୍ଧି ଦ୍ଵାରା ଇଷ୍ଟ-ଅନିଷ୍ଟପନା
ମାନକର ଜୀଵ ସ୍ଵଯଂ ଦୁଃଖୀ ହୋତା ହୈ; ଔର ଵହାଁ ଭ୍ରମଵଶ ହୋକର କୈସେ
ସଂଯୋଗକେ ଆଶ୍ରଯସେ ଵିକାର କରତା ହୈ, ଯହ ସଂକ୍ଷେପମେଂ କହା ହୈ .
ଧାରଣ କରକେ ଅକଥନୀଯ ଵେଦନା ସହନ କରତା ହୈ . ଵହାଁସେ ନିକଲକର
ଅନ୍ଯ ସ୍ଥାଵର ପର୍ଯାଯେଂ ଧାରଣ କରତା ହୈ . ତ୍ରସପର୍ଯାଯ ତୋ ଚିନ୍ତାମଣି-
ରତ୍ନକେ ସମାନ ଅତି ଦୁର୍ଲଭତାସେ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋତୀ ହୈ . ଵହାଁ ଭୀ ଵିକଲତ୍ରଯ
ଶରୀର ଧାରଣ କରକେ ଅତ୍ଯନ୍ତ ଦୁଃଖ ସହନ କରତା ହୈ . କଦାଚିତ୍
ଅସଂଜ୍ଞୀ ପଂଚେନ୍ଦ୍ରିଯ ହୁଆ ତୋ ମନକେ ବିନା ଦୁଃଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରତା ହୈ . ସଂଜ୍ଞୀ
ହୋ ତୋ ଵହାଁ ଭୀ ନିର୍ବଲ ପ୍ରାଣୀ ବଲଵାନ ପ୍ରାଣୀ ଦ୍ଵାରା ସତାଯା ଜାତା
ହୈ . ବଲଵାନ ଜୀଵ ଦୂସରୋଂକୋ ଦୁଃଖ ଦେକର ମହାନ ପାପକା ବଂଧ କରତେ
ହୈଂ ଔର ଛେଦନ, ଭେଦନ, ଭୂଖ, ପ୍ଯାସ, ଶୀତ, ଉଷ୍ଣତା ଆଦିକେ
ଅକଥନୀଯ ଦୁଃଖୋଂକୋ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋତେ ହୈଂ .
ମିଟ୍ଟୀକା ଏକ କଣ ଭୀ ଇସ ଲୋକମେଂ ଆ ଜାଯେ ତୋ ଉସକୀ ଦୁର୍ଗଂଧସେ
କଈ କୋସୋଂକେ ସଂଜ୍ଞୀ ପଂଚେନ୍ଦ୍ରିଯ ଜୀଵ ମର ଜାଯେଂ . ଉସ ଧରତୀକୋ ଛୂନେସେ
ଭୀ ଅସହ୍ଯ ଵେଦନା ହୋତୀ ହୈ . ଵହାଁ ଵୈତରଣୀ ନଦୀ, ସେମଲଵୃକ୍ଷ, ଶୀତ,
ଉଷ୍ଣତା ତଥା ଅନ୍ନ-ଜଲକେ ଅଭାଵସେ ସ୍ଵତଃ ମହାନ ଦୁଃଖ ହୋତା ହୈ .
ଜବ ବିଲୋଂମେଂ ଔଂଧେ ମୁଁହ ଲଟକତେ ହୈଂ, ତବ ଅପାର ଵେଦନା ହୋତୀ ହୈ .
ଫି ର ଦୂସରେ ନାରକୀ ଉସେ ଦେଖତେ ହୀ କୁତ୍ତେକୀ ଭାଁତି ଉସ ପର ଟୂଟ
ପଡ଼ତେ ହୈଂ ଔର ମାରପୀଟ କରତେ ହୈଂ . ତୀସରେ ନରକ ତକ ଅମ୍ବ ଔର