ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਪਨੇ ਅਨ੍ਤਰਸੇ ਹੀ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਅਪਨੇ ਤ੍ਰੈਕਾਲਿਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧ
ਚੈਤਨ੍ਯਸ੍ਵਰੂਪਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਹੀ ਅਪਨੇਕੋ ਲਾਭ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਪਰਮਾਤ੍ਮਾ ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਦਸ਼ਾ ਹੈ. ਇਨਕੇ ਅਤਿਰਿਕ੍ਤ
ਅਨ੍ਯ ਅਨੇਕ ਵਿਸ਼ਯ ਇਸ ਗ੍ਰਨ੍ਥਮੇਂ ਲਿਏ ਗਯੇ ਹੈਂ; ਉਨ ਸਬਕੋ
ਸਾਵਧਾਨੀਪੂਰ੍ਵਕ ਸਮਝਨਾ ਆਵਸ਼੍ਯਕ ਹੈ.
ਕਾਰਣ ਹੈ. ਇਸਕੇ ਉਪਰਾਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਭ੍ਯਾਸਮੇਂ ਨਿਮ੍ਨੋਕ੍ਤ ਬਾਤੋਂਕਾ ਧ੍ਯਾਨ
ਰਹਨਾ ਚਾਹਿਯੇ :
(੨) ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਕਿਸੀ ਭੀ ਜੀਵਕੋ ਸਚ੍ਚੇ ਵ੍ਰਤ,
ਕ੍ਰਿਯਾ ਪ੍ਰਥਮ ਪਾਁਚਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵਰੂਪਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਮੇਂ ਵਹ ਹੇਯ ਹੋਨੇਸੇ ਵਹ ਉਸਸੇ ਕਦਾਪਿ ਹਿਤਰੂਪ ਧਰ੍ਮਕਾ ਹੋਨਾ
ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ.
ਹੋਗਾ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਅਨਨ੍ਤ ਵੀਤਰਾਗਦੇਵੋਂਨੇ ਉਸੇ ਬਨ੍ਧਕਾ
ਕਾਰਣ ਕਹਾ ਹੈ.