ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : – (ਭਵਿ) ਹੇ ਭਵ੍ਯ ਜੀਵੋ ! (ਜੋ) ਯਦਿ
(ਅਪਨੋ) ਅਪਨਾ (ਕਲ੍ਯਾਨ) ਹਿਤ (ਚਾਹੋ )ਚਾਹਤੇ ਹੋ [ਤੋ ] (ਤਾਹਿ)
ਗੁਰੁਕੀ ਵਹ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਾ (ਮਨ) ਮਨਕੋ (ਥਿਰ) ਸ੍ਥਿਰ (ਆਨ) ਕਰਕੇ (ਸੁਨੋ)
ਸੁਨੋ [ਕਿ ਇਸ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ] (ਅਨਾਦਿ) ਅਨਾਦਿਕਾਲਸੇ
(ਮੋਹ ਮਹਾਮਦ) ਮੋਹਰੂਪੀ ਮਹਾਮਦਿਰਾ (ਪਿਯੋ) ਪੀਕਰ, (ਆਪਕੋ)
ਅਪਨੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ (ਭੂਲ) ਭੂਲਕਰ (ਵਾਦਿ) ਵ੍ਯਰ੍ਥ (ਭਰਮਤ) ਭਟਕ ਰਹਾ
ਹੈ .
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : – ਹੇ ਭਦ੍ਰ ਪ੍ਰਾਣਿਯੋਂ ! ਯਦਿ ਅਪਨਾ ਹਿਤ ਚਾਹਤੇ ਹੋ
ਤੋ, ਅਪਨੇ ਮਨਕੋ ਸ੍ਥਿਰ ਕਰਕੇ ਯਹ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਾ ਸੁਨੋ . ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੋਈ
ਸ਼ਰਾਬੀ ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਤੇਜ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਕਰ, ਨਸ਼ੇਮੇਂ ਚਕਚੂਰ ਹੋਕਰ, ਇਧਰ-ਉਧਰ
ਡਗਮਗਾਕਰ ਗਿਰਤਾ ਹੈ; ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਯਹ ਜੀਵ ਅਨਾਦਿ-ਕਾਲਸੇ ਮੋਹਮੇਂ
ਗੁਰੁਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਾ ਸੁਨਨੇਕਾ ਆਦੇਸ਼ ਤਥਾ ਸਂਸਾਰ-ਪਰਿਭ੍ਰਮਣਕਾ ਕਾਰਣ
ਤਾਹਿ ਸੁਨੋ ਭਵਿ ਮਨ ਥਿਰ ਆਨ, ਜੋ ਚਾਹੋ ਅਪਨੋ ਕਲ੍ਯਾਨ .
ਮੋਹ ਮਹਾਮਦ ਪਿਯੋ ਅਨਾਦਿ, ਭੂਲ ਆਪਕੋ ਭਰਮਤ ਵਾਦਿ ..੨..
੪ ][ ਛਹਢਾਲਾ