జా సకతే ఔర అంతమేం ఇతనే బురే పరిణామోం (ఆర్తధ్యాన)సే మరా కి
జిసే బడీ కఠినతాసే పార కియా జా సకే, ఐసే సముద్రసమాన ఘోర
నరకమేం జా పహుఁచా ..౯..
నరకోంకీ భూమి ఔర నదియోంకా వర్ణన
తహాఁ భూమి పరసత దుఖ ఇసో, బిచ్ఛూ సహస డసే నహిం తిసో .
తహాఁ రాధ-శ్రోణితవాహినీ, కృమికులకలిత, దేహదాహినీ ..౯..
అన్వయార్థ : – (తహాఁ) ఉస నరకమేం (భూమి) ధరతీ
(పరసత) స్పర్శ కరనేసే (ఇసో) ఐసా (దుఖ) దుఃఖ హోతా హై [కి ]
(సహస) హజారోం (బిచ్ఛూ) బిచ్ఛూ (డసే) డంక మారేం; తథాపి (నహిం
తిసో) ఉసకే సమాన దుఃఖ నహీం హోతా [తథా ] (తహాఁ) వహాఁ
[నరకమేం ] (రాధ-శ్రోణితవాహినీ) రక్త ఔర మవాద బహానేవాలీ నదీ
[వైతరణీ నామకీ నదీ ] హై జో (కృమి-కుల-కలిత) ఛోటే-ఛోటే క్షుద్ర
కీడోంసే భరీ హై తథా (దేహ-దాహినీ) శరీరమేం దాహ ఉత్పన్న కరనేవాలీ
హై .
భావార్థ : – ఉన నరకోంకీ భూమికా స్పర్శమాత్ర కరనేసే
నారకియోంకో ఇతనీ వేదనా హోతీ హై కి హజారోం బిచ్ఛూ ఏకసాథ డంక
మారేం, తబ భీ ఉతనీ వేదనా న హో తథా ఉస నరకమేం రక్త, మవాద
పహలీ ఢాల ][ ౧౧