అన్వయార్థ : – (జో) యది (విమానవాసీ) వైమానిక దేవ
(హూ) భీ (థాయ) హుఆ [తో వహాఁ ] (సమ్యగ్దర్శన) సమ్యగ్దర్శన (బిన)
బినా (దుఖ) దుఃఖ (పాయ) ప్రాప్త కియా [ఔర ] (తహఁతైం) వహాఁసే (చయ)
మరకర (థావర తన) స్థావర జీవకా శరీర (ధరై) ధారణ కరతా హై;
(యోం) ఇస ప్రకార [యహ జీవ ] (పరివర్తన) పాఁచ పరావర్తన (పూరే కరై)
పూర్ణ కరతా రహతా హై .
భావార్థ : – యహ జీవ వైమానిక దేవోంమేం భీ ఉత్పన్న హుఆ;
కిన్తు వహాఁ ఇసనే సమ్యగ్దర్శనకే బినా దుఃఖ ఉఠాయే ఔర వహాఁసే భీ
మరకర పృథ్వీకాయిక ఆది స్థావరోం✽కే శరీర ధారణ కియే; అర్థాత్
పునః తిర్యంచగతిమేం జా గిరా . ఇస ప్రకార యహ జీవ అనాదికాలసే
సంసారమేం భటక రహా హై ఔర పాఁచ పరావర్తన కర రహా హై ..౧౬..
సార
సంసారకీ కోఈ భీ గతి సుఖదాయక నహీం హై .
నిశ్చయసమ్యగ్దర్శనసే హీ పంచ పరావర్తనరూప సంసార సమాప్త హోతా హై .
అన్య కిసీ కారణసే–దయా, దానాదికే శుభరాగసే భీ సంసార నహీం
టూటతా . సంయోగ సుఖ-దుఃఖకా కారణ నహీం హై, కిన్తు మిథ్యాత్వ
(పరకే సాథ ఏకత్వబుద్ధి-కర్తాబుద్ధి, శుభరాగసే ధర్మ హోతా హై, శుభరాగ
హితకర హై ఐసీ మాన్యతా) హీ దుఃఖకా కారణ హై . సమ్యగ్దర్శన
సుఖకా కారణ హై .
పహలీ ఢాలకా సారాంశ
తీన లోక మేం జో అనంత జీవ హైం, వే సబ సుఖ చాహతే హైం
ఔర దుఃఖసే డరతే హైం; కిన్తు అపనా యథార్థ స్వరూప సమఝేం, తభీ
✽మిథ్యాదృష్టి దేవ మరకర ఏకేన్ద్రియ హోతా హై, సమ్యగ్దృష్టి నహీం .
౨౦ ][ ఛహఢాలా