केवळ ज्योति झळहळे, छूटे मधुरा नाद;
अंतर-बाहिर लक्ष्मीथी, सुशोभित जिनराज.
आजे वीरप्रभुने रत्नोथी वधावीए रे,
प्रभुने पूजवाने आवे सुरनां वृंद,
एवा विश्वदिवाकर देव पधार्या आंगणे रे...मारा० ४.
आवो वीरजिनेन्द्र पधारो मारे मंदिरे रे,
पंच-परमश्रुत-अक्षररत्न जड्यां मुज मंदिरे रे.
जेमां गुंजी रह्या छे मुक्ति केरा मार्ग,
(जेमां गुंजी रह्या छे ॐध्वनिना नाद,)
एवां परमागम-मंदिर स्थपायां आंगणे रे;
पावन शोभी रह्यां ज्यां कुंदचरण अभिराम,
एवां महिमायुत श्रुतमंदिर मारे आंगणे रे....मारा० ५.
भरते वीरप्रभुनुं शासन जयवंत शोभतुं रे,
प्रगट्या कुंदकुंद-अमृत-पद्मादिक गुरुकहान,
जेणे वीरशासनने अनेरा रंग चडाविया रे...मारा० ६.
कुंदामृत शास्त्रो रच्यां, अणमूलां ए रत्न;
गुरुकहाने समजावियां, खोल्या ऊंडा मर्म.
कहानगुरुए आखा भारतने डोलावियुं रे,
गुरुने अंतर उलस्यां श्रुत तणां निधान,
जेना वदनकमळथी अमृतरस वरसी रह्या रे;
— एवा संतजनोनी महिमा केम कथाय,
नित्ये देव-गुरु ने शास्त्र वसो मनमंदिरे रे...मारा० ७.
✽
[ ८० ]