ઇસલિયે ઉન્હોંને એક ગુપ્ત ‘ષડયંત્ર’ રચા. ઉન્હોંને શિવપિંડીકો ઉખાડકર જૈનોં પર ‘ઉખાડ
ડાલનેકા’ આરોપ લગાયા ઔર રાજા માધવસિંહકો, જૈનોંકે વિરુદ્ધ ઉકસાકર ક્રોધિત કિયા.
રાજાને સત્યાસત્યકી કુછ ભી જાનકારી પ્રાપ્ત કિયે બિના હી ક્રોધવશ સભી જૈનોંકો રાત્રિમેં
કૈદકર લિયા તથા ઉનકે પ્રસિદ્ધ વિદ્વાન પંડિત ટોડરમલ્લજીકો પકડકર માર ડાલનેકા હુકમ
દે દિયા. તદનુસાર પંડિતજીકો હાથીકે પાઁવકે નીચે કચરવાકર મરવા ડાલા ઔર ઉનકે શબકો
શહરકી ગંદકીમેં દટવા દિયા.
એકદમ ચિલ્લાકર રુક ગયા. ઇસ તરહ દો બાર વહ અંકુશકે પ્રહાર ખા ચુકા, પરન્તુ પંડિતજી
પર અપને પાઁવકા પ્રહાર નહીં કિયા. ઉસ પર અંકુશકે તીસરે પ્રહાર પડનેકી તૈયારી થી,
વહાઁ પંડિતજીને હાથીકી દશા દેખકર કહા કિ
યહ વાક્ય સુનકર હાથીને અપના કામ કિયા. રાજા માધવસિંહ (પ્રથમ)કો જબ ઇસ
‘ષડયંત્ર’કે બારેમેં જ્ઞાત હુઆ તબ ઉન્હેં બહુત હી દુઃખ હુઆ ઔર અપને અધમ કૃત્ય પર
વે બહુત પછતાયે.
વિજ્ઞાન ભાવ ઇતના બઢ ગયા થા કિ સાંસારિક કાર્યોંસે વે સ્વયં પ્રાયઃ વિરક્ત હી રહા કરતે
થે; ઔર ધાર્મિક કાર્યોંમેં ઇતને તલ્લીન રહા કરતે થે કિ બાહ્ય જગતકી ઔર આસ્વાદ્ય પદાર્થોંકી
ઉનકો કુછ ભી સુધ નહીં રહતી થી. ઇસ વિષયમેં એક જનશ્રુતિ ઐસી ભી હૈ કિ
ડાલના છોડ દિયા થા. છ માસ પશ્ચાત્ શાસ્ત્રરચનાકી ઓરસે આપકા ઉપયોગ કુછ હટતે
એક દિન આપને માતાજીસે પૂછા : ‘માજી! આજ આપને દાલમેં નમક ક્યોં નહીં ડાલા?’
યહ સુન માતાજી બોલી : ‘બેટા, મૈં તો છ માસસે નમક નહીં ડાલતી હૂઁ’. યહ સબ લિખનેકા
તાત્પર્ય ઇતના હી હૈ કિ, આપકે સમયમેં આપ એક મહાન ધર્માત્મા, શ્રેષ્ઠ, પરોપકારી, નિરભિમાની
તથા અદ્વિતીય વિદ્વાન થે. જૈનસમાજકે દુર્ભાગ્યસે હી ઐસે મહાત્માકા અસમય હી વિયોગ હુઆ,
પરન્તુ આપને સ્વયંને તો જીવનપર્યન્ત જૈન સમાજ પર અનન્ય ઉપકાર કિયા હૈ ઔર ઇસલિયે