-
જિનબિમ્બ વિરાજમાન હૈં; જિનકે દર્શનાદિકસે એક ધર્મોપદેશકે બિના અન્ય અપને હિતકી સિદ્ધિ
જૈસે તીર્થંકર – કેવલીકે દર્શનાદિકસે હોતી હૈ વૈસે હી હોતી હૈ; ઉન જિનબિમ્બોંકો હમારા નમસ્કાર
હો.
પુનશ્ચ, કેવલીકી દિવ્યધ્વનિ દ્વારા દિયે ગયે ઉપદેશકે અનુસાર ગણધર દ્વારા રચે ગયે
અંગ-પ્રકીર્ણક, ઉનકે અનુસાર અન્ય આચાર્યાદિકોં દ્વારા રચે ગયે ગ્રંથાદિક — ઐસે યે સબ
જિનવચન હૈં; સ્યાદ્વાદ ચિહ્ન દ્વારા પહિચાનને યોગ્ય હૈં, ન્યાયમાર્ગસે અવિરુદ્ધ હૈં ઇસલિયે પ્રામાણિક
હૈં; જીવકો તત્ત્વજ્ઞાનકા કારણ હૈં, ઇસલિયે ઉપકારી હૈં; ઉન્હેં હમારા નમસ્કાર હો.
પુનશ્ચ — ચૈત્યાલય, આર્યિકા, ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવક આદિ દ્રવ્ય; તીર્થક્ષેત્રાદિ ક્ષેત્ર; કલ્યાણકાલ
આદિ કાલ તથા રત્નત્રય આદિ ભાવ; જો મેરે નમસ્કાર કરને યોગ્ય હૈં, ઉન્હેં નમસ્કાર કરતા
હૂઁ, તથા જો કિંચિત્ વિનય કરને યોગ્ય હૈં, ઉનકી યથાયોગ્ય વિનય કરતા હૂઁ.
ઇસ પ્રકાર અપને ઇષ્ટોંકા સન્માન કરકે મંગલ કિયા હૈ.
અબ, વે અરહંતાદિક ઇષ્ટ કૈસે હૈં સો વિચાર કરતે હૈંઃ — જિસકે દ્વારા સુખ ઉત્પન્ન
હો તથા દુઃખકા વિનાશ હો ઉસ કાર્યકા નામ પ્રયોજન હૈ; ઔર જિસકે દ્વારા ઉસ પ્રયોજનકી
સિદ્ધિ હો વહી અપના ઇષ્ટ હૈ. સો હમારે ઇસ અવસરમેં વીતરાગ-વિશેષજ્ઞાનકા હોના વહી પ્રયોજન
હૈ, ક્યોંકિ ઉસકે દ્વારા નિરાકુલ સચ્ચે સુખકી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ ઔર સર્વ આકુલતારૂપ દુઃખકા
નાશ હોતા હૈ.
અરહંતાદિકસે પ્રયોજનસિદ્ધિ
પુનશ્ચ, ઇસ પ્રયોજનકી સિદ્ધિ અરહંતાદિક દ્વારા હોતી હૈ. કિસ પ્રકાર ? સો વિચારતે
હૈંઃ —
આત્માકે પરિણામ તીન પ્રકારકે હૈં — સંક્લેશ, વિશુદ્ધ ઔર શુદ્ધ. વહાઁ તીવ્ર કષાયરૂપ
સંક્લેશ હૈં, મંદ કષાયરૂપ વિશુદ્ધ હૈં, તથા કષાયરહિત શુદ્ધ હૈં. વહાઁ વીતરાગ-વિશેષજ્ઞાનરૂપ
અપને સ્વભાવકે ઘાતક જો જ્ઞાનાવરણાદિ ઘાતિયા કર્મ હૈં; ઉનકા સંક્લેશ પરિણામોં દ્વારા તો
તીવ્ર બન્ધ હોતા હૈ, ઔર વિશુદ્ધ પરિણામોં દ્વારા મંદ બંધ હોતા હૈ, તથા વિશુદ્ધ પરિણામ
પ્રબલ હોં તો પૂર્વકાલમેં જો તીવ્ર બંધ હુઆ થા ઉસકો ભી મંદ કરતા હૈ. શુદ્ધ પરિણામોં
દ્વારા બંધ નહીં હોતા, કેવલ ઉનકી નિર્જરા હી હોતી હૈ. અરહંતાદિકે પ્રતિ સ્તવનાદિરૂપ જો
ભાવ હોતે હૈં, વે કષાયોંકી મંદતા સહિત હી હોતે હૈં, ઇસલિયે વે વિશુદ્ધ પરિણામ હૈં. પુનશ્ચ,
સમસ્ત કષાય મિટાનેકા સાધન હૈં, ઇસલિયે શુદ્ધ પરિણામકા કારણ હૈં; સો ઐસે પરિણામોંસે
૬ ] [ મોક્ષમાર્ગપ્રકાશક