-
૨૦ ] [ મોક્ષમાર્ગપ્રકાશક
હૈ, ઉનકે ઇસ કારણ બડે ગ્રન્થોંકા અભ્યાસ તો બન નહીં સકતા; તથા કિન્હીં છોટે ગ્રન્થોંકા
અભ્યાસ બને તો ભી યથાર્થ અર્થ ભાસિત નહીં હોતા. — ઇસ પ્રકાર ઇસ સમયમેં મંદજ્ઞાનવાન્
જીવ બહુત દિખાઈ દેતે હૈં, ઉનકા ભલા હોનેકે હેતુ ધર્મબુદ્ધિસે યહ ભાષામય ગ્રન્થ
બનાતા હૂઁ.
પુનશ્ચ, જિસ પ્રકાર બડે દરિદ્રીકો અવલોકનમાત્ર ચિન્તામણિકી પ્રાપ્તિ હો ઔર વહ
અવલોકન ન કરે, તથા જૈસે કોઢીકો અમૃત-પાન કરાયે ઔર વહ ન કરે; ઉસી પ્રકાર સંસાર-
પીડિત જીવકો સુગમ મોક્ષમાર્ગકે ઉપદેશકા નિમિત્ત બને ઔર વહ અભ્યાસ ન કરે તો ઉસકે
અભાગ્યકી મહિમા હમસે તો નહીં હો સકતી. ઉસકી હોનહાર હી કા વિચાર કરને પર અપનેકો
સમતા આતી હૈ. કહા હૈ કિઃ —
સાહીણે ગુરુજોગે જે ણ સુણંતીહ ધમ્મવયણાઇ.
તે ધિટ્ઠદુટ્ઠચિત્તા અહ સુહડા ભવભયવિહુણા..
સ્વાધીન ઉપદેશદાતા ગુરુકા યોગ મિલને પર ભી જો જીવ ધર્મવચનોંકો નહીં સુનતે
વે ધીઠ હૈં ઔર ઉનકા દુષ્ટ ચિત્ત હૈ. અથવા જિસ સંસારભયસે તીર્થંકરાદિ ડરે ઉસ સંસારભયસે
રહિત હૈં વે બડે સુભટ હૈં.
પુનશ્ચ, પ્રવચનસારમેં ભી મોક્ષમાર્ગકા અધિકાર કિયા હૈ, વહાઁ પ્રથમ આગમજ્ઞાન હી
ઉપાદેય કહા હૈ. સો ઇસ જીવકા તો મુખ્ય કર્ત્તવ્ય આગમજ્ઞાન હૈ. ઉસકે હોને સે તત્ત્વોં
કા શ્રદ્ધાન હોતા હૈ, તત્ત્વોં કા શ્રદ્ધાન હોને સે સંયમભાવ હોતા હૈ, ઔર ઉસ આગમસે
આત્મજ્ઞાનકી ભી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ; તબ સહજ હી મોક્ષકી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ.
પુનશ્ચ, ધર્મકે અનેક અંઙ્ગ હૈં ઉનમેં એક ધ્યાન બિના ઉસસે ઊઁચા ઔર ધર્મકા અંગ
નહીં હૈ; ઇસલિયે જિસ-તિસ પ્રકાર આગમ-અભ્યાસ કરના યોગ્ય હૈ.
પુનશ્ચ, ઇસ ગ્રન્થકા તો વાઁચના, સુનના, વિચારના બહુત સુગમ હૈ — કોઈ
વ્યાકરણાદિકકા ભી સાધન નહીં ચાહિયે; ઇસલિયે અવશ્ય ઇસકે અભ્યાસ મેં પ્રવર્તો. તુમ્હારા
કલ્યાણ હોગા.
— ઇતિ શ્રી મોક્ષમાર્ગપ્રકાશક નામક શાસ્ત્રમેં પીઠબન્ધ પ્રરૂપક
પ્રથમ અધિકાર સમાપ્ત હુઆ..૧..
✾