પ્રકૃતિરૂપ થોડે ઔર કિસી પ્રકૃતિરૂપ બહુત પરમાણુ હોતે હૈં. તથા ઉનમેં કઈ પરમાણુઓંકા
સમ્બન્ધ બહુત કાલ ઔર કઇયોંકા થોડે કાલ રહતા હૈ. તથા ઉન પરમાણુઓંમેં કઈ તો
અપને કાર્યકો ઉત્પન્ન કરનેકી બહુત શક્તિ રખતે હૈં ઔર કઈ થોડી શક્તિ રખતે હૈં. વહાઁ
ઐસા હોનેમેં કિસી કર્મવર્ગણારૂપ પુદ્ગલપિણ્ડકો જ્ઞાન તો હૈ નહીં કિ મૈં ઇસ પ્રકાર પરિણમન
કરૂઁ તથા ઔર ભી કોઈ પરિણમન કરાનેવાલા નહીં હૈ; ઐસા હી નિમિત્ત-નૈમિત્તિક ભાવ બન
રહા હૈ, ઉસસે વૈસે હી પરિણમન પાયા જાતા હૈ.
પ્રકાર જીવભાવકે નિમિત્તસે પુદ્ગલપરમાણુઓંમેં જ્ઞાનાવરણાદિરૂપ શક્તિ હોતી હૈ. યહાઁ વિચાર
કર અપને ઉદ્યમસે કાર્ય કરે તો જ્ઞાન ચાહિયે, પરન્તુ વૈસા નિમિત્ત બનને પર સ્વયમેવ વૈસે
પરિણમન હો તો વહાઁ જ્ઞાનકા કુછ પ્રયોજન નહીં હૈ.
પ્રકૃતિયોંકી અવસ્થાકા પલટના ભી હો જાતા હૈ. વહાઁ કઈ અન્ય પ્રકૃતિયોંકે પરમાણુ થે
વે સંક્રમણરૂપ હોકર અન્ય પ્રકૃતિયોંકે પરમાણુ હો જાયેં. તથા કઈ પ્રકૃતિયોંકી સ્થિતિ ઔર
અનુભાગ બહુત થે સો અપકર્ષણ હોકર થોડે હો જાયેં, તથા કઈ પ્રકૃતિયોંકી સ્થિતિ એવં
અનુભાગ થોડે થે સો ઉત્કર્ષણ હોકર બહુત હો જાયેં. ઇસ પ્રકાર પૂર્વમેં બઁધે હુએ પરમાણુઓંકી
ભી જીવભાવોંકા નિમિત્ત પાકર અવસ્થા પલટતી હૈ ઔર નિમિત્ત ન બને તો નહીં પલટે, જ્યોંકી
ત્યોં રહે.
કાર્ય બનતા હૈ