જાતી હૈં. ઇસ મહત્વપૂર્ણ પ્રકરણમેં પંડિતજીને જૈનોંકે અભ્યંતર મિથ્યાત્વકે નિરસનકા બહુત
હી રોચક ઔર સિદ્ધાન્તિક વિવેચન કિયા હૈ તથા ઉભય નયોંકી સાપેક્ષ દૃષ્ટિ સ્પષ્ટ કરતે
હુએ દેવ-શાસ્ત્ર-ગુરુ સંબંધી ભક્તિકી અન્યથા પ્રવૃત્તિકા નિરાકરણ કિયા હૈ. અન્તમેં સમ્યક્ત્વ
સન્મુખ મિથ્યાદૃષ્ટિકા સ્વરૂપ તથા ક્ષયોપશમ, વિશુદ્ધ, દેશના, પ્રાયોગ્ય ઔર કરણ
કલ્પનાઓંકા નિરાકરણ કરતે હુએ, અનુયોગોંકી સાપેક્ષ કથનશૈલીકા સમુલ્લેખ કિયા હૈ; સાથમેં
હી આગમાભ્યાસકી પ્રેરણા ભી દી હૈ.
ઇસ અધિકાર વ ઇસ ગ્રંથકો પૂરા નહીં કર સકેં; યહ અપના દુર્ભાગ્ય હૈ. કિન્તુ ઇસ અધિકારમેં
જો કુછ કથન કિયા હૈ વહ બહુત હી સરલ ઔર સુગમ હૈ. ઉસે હૃદયગંમ કરનેસે સમ્યગ્દર્શનકે
વિભિન્ન લક્ષણોંકા સમન્વય સહજ હી હો જાતા હૈ ઔર ઉનકે સ્વરૂપકા ભી સામાન્ય પરિચય
પ્રાપ્ત હોતા હૈ.
આંતરિક ભદ્રતાકી મહત્તાકા દ્યોતક હૈ.
ઉઠાકર ઉસકા માર્મિક ઉત્તર દિયા હૈ કિ, જિસસે અધ્યયનકર્તાકો બાદમેં કોઈ સંદેહકા અવકાશ
ન રહે. ઇસ ગ્રંથમેં જો કુછ વસ્તુવિવેચન હૈ વહ અનેક વિષયોં પર પ્રકાશ ડાલનેવાલા સુસંબદ્ધ,
આશ્ચર્યકારક ઔર જૈનદર્શનકે માર્મિક રહસ્યોંકો સમઝાનેકે લિયે એક અદ્વિતીય ચાબીકે સમાન
હૈ, અર્થાત્ ઇસમેં નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનકે ગહન માર્મિક રહસ્યોંકો ગ્રંથકારને જગહ-જગહ પ્રગટ કિયા
હૈ.