પ્રાપ્તિ હો, ઇસલિયે ઇસી કાર્યકા ઉદ્યમ કરના યોગ્ય હૈ. ઐસા સાધન કરને પર જિતની-જિતની
ઇચ્છા મિટે ઉતના-ઉતના દુઃખ દૂર હોતા જાતા હૈ ઔર જબ મોહકે સર્વથા અભાવસે સર્વ ઇચ્છાકા
અભાવ હો તબ સર્વ દુઃખ મિટતા હૈ, સચ્ચા સુખ પ્રગટ હોતા હૈ. તથા જ્ઞાનાવરણ-દર્શનાવરણ
ઔર અન્તરાયકા અભાવ હો તબ ઇચ્છાકે કારણભૂત ક્ષાયોપશમિક જ્ઞાન-દર્શનકા તથા
શક્તિહીનપનેકા ભી અભાવ હોતા હૈ, અનન્ત જ્ઞાન-દર્શન-વીર્યકી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ. તથા કિતને
હી કાલ પશ્ચાત્ અઘાતિકર્મોંકા ભી અભાવ હો તબ ઇચ્છાકે બાહ્ય કારણોંકા ભી અભાવ હોતા
હૈ. ક્યોંકિ મોહ ચલે જાનેકે બાદ કિસી ભી કાલમેં કોઈ ઇચ્છા ઉત્પન્ન કરનેમેં સમર્થ નહીં
થે, મોહકે હોને પર કારણ થે, ઇસલિયે કારણ કહે હૈં; ઉનકા ભી અભાવ હુઆ તબ જીવ
સિદ્ધપદકો પ્રાપ્ત હોતે હૈં.
ઇચ્છાકા ભી અભાવ હુઆ, ઇસલિયે દુઃખકા અભાવ હુઆ હૈ. તથા જ્ઞાનાવરણ, દર્શનાવરણકા
ક્ષય હોનેસે સર્વ ઇન્દ્રિયોંકો સર્વ વિષયોંકા યુગપત્ ગ્રહણ હુઆ, ઇસલિયે દુઃખકા કારણ ભી
દૂર હુઆ હૈ વહી દિખાતે હૈં. જૈસે
કી ઇચ્છા ઉત્પન્ન હો. ઇસી પ્રકાર સ્પર્શનાદિ દ્વારા એક-એક વિષયકા ગ્રહણ કરના ચાહતા
થા. અબ ત્રિકાલવર્તી ત્રિલોકકે સર્વ સ્પર્શ, રસ, ગન્ધ તથા શબ્દોંકા યુગપત્ ગ્રહણ કરતા
હૈ, કોઈ બિના ગ્રહણ કિયા નહીં રહા જિસકા ગ્રહણ કરનેકી ઇચ્છા ઉત્પન્ન હો.