-
൮൪ ] [ മോക്ഷമാര്ഗപ്രകാശക
ഹൈം. തഥാ കദാചിത് ദുഃഖ ദൂര കരനേകേ നിമിത്ത കോഈ ഇഷ്ട സംയോഗാദി കാര്യ ബനതാ ഹൈ തോ വഹ
ഭീ കര്മകേ അനുസാര ബനതാ ഹൈ. ഇസലിയേ ഉനകാ ഉപായ കരകേ വൃഥാ ഹീ ഖേദ കരതാ ഹൈ.
ഇസ പ്രകാര നിര്ജരാതത്ത്വകാ അയഥാര്ഥ ജ്ഞാന ഹോനേ പര അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന ഹോതാ ഹൈ.
മോക്ഷതത്ത്വ സമ്ബന്ധീ അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന
തഥാ സര്വ കര്മബന്ധകേ അഭാവകാ നാമ മോക്ഷ ഹൈ. ജോ ബന്ധകോ തഥാ ബന്ധജനിത സര്വ
ദുഃഖോംകോ നഹീം പഹിചാനേ, ഉസകോ മോക്ഷകാ യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന കൈസേ ഹോ? ജൈസേ — കിസീകോ രോഗ ഹൈ;
വഹ ഉസ രോഗകോ തഥാ രോഗജനിത ദുഃഖകോ ന ജാനേ തോ സര്വഥാ രോഗകേ അഭാവകോ കൈസേ ഭലാ മാനേ?
ഉസീ പ്രകാര ഇസകേ കര്മബന്ധന ഹൈ; യഹ ഉസ ബന്ധനകോ തഥാ ബന്ധജനിത ദുഃഖകോ ന ജാനേ തോ
സര്വഥാ ബന്ധകേ അഭാവകോ കൈസേ ഭലാ ജാനേ?
തഥാ ഇസ ജീവകോ കര്മോംകാ ഔര ഉനകീ ശക്തികാ തോ ജ്ഞാന ഹൈ നഹീം; ഇസലിയേ ബാഹ്യ
പദാര്ഥോംകോ ദുഃഖകാ കാരണ ജാനകര ഉനകാ സര്വഥാ അഭാവ കരനേകാ ഉപായ കരതാ ഹൈ. തഥാ യഹ
തോ ജാനതാ ഹൈ കി — സര്വഥാ ദുഃഖ ദൂര ഹോനേകാ കാരണ ഇഷ്ട സാമഗ്രിയോംകോ ജുടാകര സര്വഥാ സുഖീ
ഹോനാ ഹൈ, പരന്തു ഐസാ കദാപി നഹീം ഹോ സകതാ. യഹ വൃഥാ ഹീ ഖേദ കരതാ ഹൈ.
ഇസ പ്രകാര മിഥ്യാദര്ശനസേ മോക്ഷതത്ത്വകാ അയഥാര്ഥ ജ്ഞാന ഹോനേസേ അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന ഹൈ.
ഇസ പ്രകാര യഹ ജീവ മിഥ്യാദര്ശനകേ കാരണ ജീവാദി സാത തത്ത്വോംകാ ജോ കി പ്രയോജനഭൂത
ഹൈം, ഉനകാ അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന കരതാ ഹൈ.
പുണ്യ-പാപ സമ്ബന്ധീ അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന
തഥാ പുണ്യ-പാപ ഹൈം സോ ഇന്ഹീംകേ വിശേഷ ഹൈം ഔര ഇന പുണ്യ-പാപകീ ഏക ജാതി ഹൈ; തഥാപി
മിഥ്യാദര്ശനസേ പുണ്യകോ ഭലാ ജാനതാ ഹൈ, പാപകോ ബുരാ ജാനതാ ഹൈ. പുണ്യസേ അപനീ ഇച്ഛാനുസാര
കിംചിത് കാര്യ ബനേ, ഉസകോ ഭലാ ജാനതാ ഹൈ ഔര പാപസേ ഇച്ഛാനുസാര കാര്യ നഹീം ബനേ, ഉസകോ
ബുരാ ജാനതാ ഹൈ; പരന്തു ദോനോം ഹീ ആകുലതാകേ കാരണ ഹൈം ഇസലിയേ ബുരേ ഹീ ഹൈം.
തഥാ യഹ അപനീ മാന്യതാസേ വഹാ
സുഖ-ദുഃഖ മാനതാ ഹൈ. പരമാര്ഥസേ ജഹാ
ആകുലതാ ഹൈം
വഹാ
ദുഃഖ ഹീ ഹൈ; ഇസലിയേ പുണ്യ-പാപകേ ഉദയകോ ഭലാ-ബുരാ ജാനനാ ഭ്രമ ഹീ ഹൈ.
തഥാ കിതനേ ഹീ ജീവ കദാചിത് പുണ്യ-പാപകേ കാരണ ജോ ശുഭ-അശുഭഭാവ ഉന്ഹേം ഭലാ-
ബുരാ ജാനതേ ഹൈം വഹ ഭീ ഭ്രമ ഹീ ഹൈ; ക്യോംകി ദോനോം ഹീ കര്മബന്ധനകേ കാരണ ഹൈം.
ഇസ പ്രകാര പുണ്യ-പാപകാ അയഥാര്ഥ ജ്ഞാന ഹോനേ പര അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന ഹോതാ ഹൈ.
ഇസ പ്രകാര അതത്ത്വശ്രദ്ധാനരൂപ മിഥ്യാദര്ശനകാ സ്വരൂപ കഹാ. യഹ അസത്യരൂപ ഹൈ, ഇസലിയേ
ഇസീകാ നാമ മിഥ്യാത്വ ഹൈ ഔര യഹ സത്യശ്രദ്ധാനസേ രഹിത ഹൈ, ഇസലിയേ ഇസീകാ നാമ അദര്ശന ഹൈ.