-
ചൌഥാ അധികാര ][ ൭൯
തഥാ സര്വഥാ സര്വ കര്മബന്ധകാ അഭാവ ഹോനാ ഉസകാ നാമ മോക്ഷ ഹൈ. യദി ഉസേ നഹീം പഹിചാനേ
തോ ഉസകാ ഉപായ നഹീം കരേ, തബ സംസാരമേം കര്മബന്ധസേ ഉത്പന്ന ദുഃഖോംകോ ഹീ സഹേ; ഇസലിയേ മോക്ഷകോ
ജാനനാ. ഇസ പ്രകാര ജീവാദി സാത തത്ത്വ ജാനനാ.
തഥാ ശാസ്ത്രാദി ദ്വാരാ കദാചിത് ഉന്ഹേം ജാനേ, പരന്തു ഐസേ ഹീ ഹൈം ഐസീ പ്രതീതി ന ആയീ
തോ ജാനനേസേ ക്യാ ഹോ? ഇസലിയേ ഉനകാ ശ്രദ്ധാന കരനാ കാര്യകാരീ ഹൈ. ഐസേ ജീവാദി തത്ത്വോംകാ
സത്യ ശ്രദ്ധാന കരനേ പര ഹീ ദുഃഖ ഹോനേകാ അഭാവരൂപ പ്രയോജനകീ സിദ്ധി ഹോതീ ഹൈ. ഇസലിയേ
ജീവാദിക പദാര്ഥ ഹൈം വേ ഹീ പ്രയോജനഭൂത ജാനനാ.
തഥാ ഇനകേ ഭേദ പുണ്യ-പാപാദിരൂപ ഹൈം ഉനകാ ഭീ ശ്രദ്ധാന പ്രയോജനഭൂത ഹൈ, ക്യോംകി സാമാന്യസേ
വിശേഷ ബലവാന ഹൈ. ഇസ പ്രകാര യേ പദാര്ഥ തോ പ്രയോജനഭൂത ഹൈം, ഇസലിയേ ഇനകാ യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന
കരനേ പര തോ ദുഃഖ നഹീം ഹോതാ, സുഖ ഹോതാ ഹൈ; ഔര ഇനകാ യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന കിഏ ബിനാ ദുഃഖ
ഹോതാ ഹൈ, സുഖ നഹീം ഹോതാ.
തഥാ ഇനകേ അതിരിക്ത അന്യ പദാര്ഥ ഹൈം വേ അപ്രയോജനഭൂത ഹൈം, ക്യോംകി ഉനകാ യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന
കരോ യാ മത കരോ ഉനകാ ശ്രദ്ധാന കുഛ സുഖ-ദുഃഖകാ കാരണ നഹീം ഹൈ.
യഹാ
പ്രശ്ന ഉഠതാ ഹൈ കി — പഹലേ ജീവ-അജീവ പദാര്ഥ കഹേ ഉനമേം തോ സഭീ പദാര്ഥ ആ
ഗയേ; ഉനകേ സിവാ അന്യ പദാര്ഥ കൌന രഹേ ജിന്ഹേം അപ്രയോജനഭൂത കഹാ ഹൈ.
സമാധാനഃ — പദാര്ഥ തോ സബ ജീവ-അജീവമേം ഗര്ഭിത ഹൈം, പരന്തു ഉന ജീവ-അജീവോംകേ വിശേഷ
ബഹുത ഹൈം. ഉനമേംസേ ജിന വിശേഷോം സഹിത ജീവ-അജീവകാ യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന കരനേസേ സ്വ-പരകാ ശ്രദ്ധാന
ഹോ, രാഗാദിക ദൂര കരനേകാ ശ്രദ്ധാന ഹോ, ഉനസേ സുഖ ഉത്പന്ന ഹോ; തഥാ അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന കരനേസേ
സ്വ-പരകാ ശ്രദ്ധാന നഹീം ഹോ, രാഗാദിക ദൂര കരനേകാ ശ്രദ്ധാന നഹീം ഹോ, ഇസലിയേ ദുഃഖ ഉത്പന്ന ഹോ;
ഉന വിശേഷോം സഹിത ജീവ-അജീവ പദാര്ഥോം തോ പ്രയോജനഭൂത ജാനനാ.
തഥാ ജിന വിശേഷോം സഹിത ജീവ-അജീവകാ യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാന കരനേ യാ ന കരനേസേ സ്വ-പരകാ
ശ്രദ്ധാന ഹോ യാ ന ഹോ, തഥാ രാഗാദിക ദൂര കരനേകാ ശ്രദ്ധാന ഹോ യാ ന ഹോ — കോഈ നിയമ നഹീം
ഹൈ; ഉന വിശേഷോം സഹിത ജീവ-അജീവ പദാര്ഥ അപ്രയോജനഭൂത ജാനനാ.
ജൈസേ — ജീവ ഔര ശരീരകാ ചൈതന്യ, മൂര്ത്തത്വാദി വിശേഷോംസേ ശ്രദ്ധാന കരനാ തോ പ്രയോജനഭൂത
ഹൈ; ഔര മനുഷ്യാദി പര്യായോംകാ തഥാ ഘട-പടാദികാ അവസ്ഥാ, ആകാരാദി വിശേഷോംസേ ശ്രദ്ധാന കരനാ
അപ്രയോജനഭൂത ഹൈ. ഇസീ പ്രകാര അന്യ ജാനനാ.
ഇസ പ്രകാര കഹേ ഗയേ ജോ പ്രയോജനഭൂത ജീവാദിക തത്ത്വ ഉനകേ അയഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാനകാ നാമ
മിഥ്യാദര്ശന ജാനനാ.