-
੮੪ ] [ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
ਹੈਂ. ਤਥਾ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਦੁਃਖ ਦੂਰ ਕਰਨੇਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਕੋਈ ਇਸ਼੍ਟ ਸਂਯੋਗਾਦਿ ਕਾਰ੍ਯ ਬਨਤਾ ਹੈ ਤੋ ਵਹ
ਭੀ ਕਰ੍ਮਕੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਨਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕਾ ਉਪਾਯ ਕਰਕੇ ਵ੍ਰੁਥਾ ਹੀ ਖੇਦ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਿਰ੍ਜਰਾਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇ ਪਰ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੋਕ੍ਸ਼ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ
ਤਥਾ ਸਰ੍ਵ ਕਰ੍ਮਬਨ੍ਧਕੇ ਅਭਾਵਕਾ ਨਾਮ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਹੈ. ਜੋ ਬਨ੍ਧਕੋ ਤਥਾ ਬਨ੍ਧਜਨਿਤ ਸਰ੍ਵ
ਦੁਃਖੋਂਕੋ ਨਹੀਂ ਪਹਿਚਾਨੇ, ਉਸਕੋ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਜੈਸੇ — ਕਿਸੀਕੋ ਰੋਗ ਹੈ;
ਵਹ ਉਸ ਰੋਗਕੋ ਤਥਾ ਰੋਗਜਨਿਤ ਦੁਃਖਕੋ ਨ ਜਾਨੇ ਤੋ ਸਰ੍ਵਥਾ ਰੋਗਕੇ ਅਭਾਵਕੋ ਕੈਸੇ ਭਲਾ ਮਾਨੇ?
ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸਕੇ ਕਰ੍ਮਬਨ੍ਧਨ ਹੈ; ਯਹ ਉਸ ਬਨ੍ਧਨਕੋ ਤਥਾ ਬਨ੍ਧਜਨਿਤ ਦੁਃਖਕੋ ਨ ਜਾਨੇ ਤੋ
ਸਰ੍ਵਥਾ ਬਨ੍ਧਕੇ ਅਭਾਵਕੋ ਕੈਸੇ ਭਲਾ ਜਾਨੇ?
ਤਥਾ ਇਸ ਜੀਵਕੋ ਕਰ੍ਮੋਂਕਾ ਔਰ ਉਨਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿਕਾ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਨਹੀਂ; ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਹ੍ਯ
ਪਦਾਰ੍ਥੋਂਕੋ ਦੁਃਖਕਾ ਕਾਰਣ ਜਾਨਕਰ ਉਨਕਾ ਸਰ੍ਵਥਾ ਅਭਾਵ ਕਰਨੇਕਾ ਉਪਾਯ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਤਥਾ ਯਹ
ਤੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ — ਸਰ੍ਵਥਾ ਦੁਃਖ ਦੂਰ ਹੋਨੇਕਾ ਕਾਰਣ ਇਸ਼੍ਟ ਸਾਮਗ੍ਰਿਯੋਂਕੋ ਜੁਟਾਕਰ ਸਰ੍ਵਥਾ ਸੁਖੀ
ਹੋਨਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਕਦਾਪਿ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ. ਯਹ ਵ੍ਰੁਥਾ ਹੀ ਖੇਦ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਮੋਕ੍ਸ਼ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਸੇ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਯਹ ਜੀਵ ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਕਾਰਣ ਜੀਵਾਦਿ ਸਾਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵੋਂਕਾ ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ
ਹੈਂ, ਉਨਕਾ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ
ਤਥਾ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪ ਹੈਂ ਸੋ ਇਨ੍ਹੀਂਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੈਂ ਔਰ ਇਨ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪਕੀ ਏਕ ਜਾਤਿ ਹੈ; ਤਥਾਪਿ
ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਪੁਣ੍ਯਕੋ ਭਲਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਪਾਪਕੋ ਬੁਰਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਪੁਣ੍ਯਸੇ ਅਪਨੀ ਇਚ੍ਛਾਨੁਸਾਰ
ਕਿਂਚਿਤ੍ ਕਾਰ੍ਯ ਬਨੇ, ਉਸਕੋ ਭਲਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਔਰ ਪਾਪਸੇ ਇਚ੍ਛਾਨੁਸਾਰ ਕਾਰ੍ਯ ਨਹੀਂ ਬਨੇ, ਉਸਕੋ
ਬੁਰਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਆਕੁਲਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਹੈਂ ਇਸਲਿਯੇ ਬੁਰੇ ਹੀ ਹੈਂ.
ਤਥਾ ਯਹ ਅਪਨੀ ਮਾਨ੍ਯਤਾਸੇ ਵਹਾਁ ਸੁਖ-ਦੁਃਖ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਪਰਮਾਰ੍ਥਸੇ ਜਹਾਁ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈਂ
ਵਹਾਁ ਦੁਃਖ ਹੀ ਹੈ; ਇਸਲਿਯੇ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪਕੇ ਉਦਯਕੋ ਭਲਾ-ਬੁਰਾ ਜਾਨਨਾ ਭ੍ਰਮ ਹੀ ਹੈ.
ਤਥਾ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਜੀਵ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪਕੇ ਕਾਰਣ ਜੋ ਸ਼ੁਭ-ਅਸ਼ੁਭਭਾਵ ਉਨ੍ਹੇਂ ਭਲਾ-
ਬੁਰਾ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ ਵਹ ਭੀ ਭ੍ਰਮ ਹੀ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਕਰ੍ਮਬਨ੍ਧਨਕੇ ਕਾਰਣ ਹੈਂ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪਕਾ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇ ਪਰ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਤਤ੍ਤ੍ਵਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਰੂਪ ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕਹਾ. ਯਹ ਅਸਤ੍ਯਰੂਪ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ
ਇਸੀਕਾ ਨਾਮ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ ਹੈ ਔਰ ਯਹ ਸਤ੍ਯਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਸੇ ਰਹਿਤ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਇਸੀਕਾ ਨਾਮ ਅਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੈ.