ਔਰ ਫਿ ਰ ਏਕ ਹੋਗਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਏਕ ਹੀ ਹੈ.
ਨਹੀਂ ਰਹਾ. ਤਥਾ ਜਲ, ਸੁਵਰ੍ਣਾਦਿਕਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ ਏਕ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਵਹ ਤੋ ਏਕ ਜਾਤਿ
ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਹਾਁ ਸਰ੍ਵ ਪਦਾਰ੍ਥੋਂਕੀ ਏਕ ਜਾਤਿ ਭਾਸਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਕੋਈ ਚੇਤਨ
ਹੈ, ਕੋਈ ਅਚੇਤਨ ਹੈ, ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਅਨੇਕ ਰੂਪ ਹੈਂ; ਉਨਕੀ ਏਕ ਜਾਤਿ ਕੈਸੇ ਕਹੇਂ? ਤਥਾ ਪਹਲੇ ਏਕ
ਥਾ, ਫਿ ਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੁਆ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਜੈਸੇ ਏਕ ਪਾਸ਼ਾਣ ਫੂ ਟਕਰ ਟੁਕੜੇ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ
ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੇ ਖਣ੍ਡ ਹੋ ਗਯੇ, ਫਿ ਰ ਉਨਕਾ ਇਕਟ੍ਠਾ ਹੋਨਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਤੋ ਵਹਾਁ ਉਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਤਾ
ਹੈ ਯਾ ਏਕ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ? ਯਦਿ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਤਾ ਹੈ ਤੋ ਵਹਾਁ ਅਪਨੇ-ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਹੈਂ
ਔਰ ਏਕ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਜੜ ਭੀ ਚੇਤਨ ਹੋ ਜਾਯੇਗਾ ਵ ਚੇਤਨ ਜੜ ਹੋ ਜਾਯਗਾ. ਵਹਾਁ ਅਨੇਕ
ਵਸ੍ਤੁਓਂਕੀ ਏਕ ਵਸ੍ਤੁ ਹੁਈ ਤਬ ਕਿਸੀ ਕਾਲਮੇਂ ਅਨੇਕ ਵਸ੍ਤੁ, ਕਿਸੀ ਕਾਲਮੇਂ ਏਕ ਵਸ੍ਤੁ ਐਸਾ ਕਹਨਾ
ਬਨੇਗਾ, ‘ਅਨਾਦਿ-ਅਨਨ੍ਤ ਏਕ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਹੈ’
ਅਲਗ ਨਵੀਨ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੁਏ ਹੈਂ ਯਾ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਹੀ ਇਨ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੁਆ ਹੈ? ਯਦਿ ਅਲਗ ਨਵੀਨ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੁਏ ਹੈਂ
ਤੋ ਵੇ ਨ੍ਯਾਰੇ ਹੁਏ, ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਨ੍ਯਾਰਾ ਰਹਾ; ਸਰ੍ਵਵ੍ਯਾਪੀ ਅਦ੍ਵੈਤ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਨਹੀਂ ਠਹਰਾ. ਤਥਾ ਯਦਿ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਹੀ ਇਨ
ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੁਆ ਤੋ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਲੋਕ ਹੁਆ, ਕਦਾਚਿਤ੍ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਹੁਆ, ਫਿ ਰ ਜੈਸਾਕਾ ਤੈਸਾ ਕੈਸਾ ਰਹਾ?
ਪ੍ਰਕਾਰ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕਾ ਏਕ ਅਂਸ਼ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ ਲੋਕਰੂਪ ਹੁਆ, ਵਹਾਁ ਸ੍ਥੂਲ ਵਿਚਾਰਸੇ ਤੋ ਗਮ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ,
ਪਰਨ੍ਤੁ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ ਪਰ ਤੋ ਏਕ ਅਂਸ਼ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੇ ਅਨ੍ਯਥਾਪਨਾ ਹੁਆ. ਯਹ ਅਨ੍ਯਥਾਪਨਾ
ਔਰ ਤੋ ਕਿਸੀਕੇ ਹੁਆ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਤਥਾ ਏਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਯਹ ਹੈ
ਹੈਂ ਵਹਾਁ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਕਾਸ਼ ਹੈ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਭੀ ਹੈ