-
ਪਾਁਚਵਾਁ ਅਧਿਕਾਰ ][ ੯੯
ਘਟਪਟਾਦਿਕਕੋ ਔਰ ਆਕਾਸ਼ਕੋ ਏਕ ਹੀ ਕਹੇਂ ਤੋ ਕੈਸੇ ਬਨੇਗਾ? ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਲੋਕਕੋ ਔਰ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੋ
ਏਕ ਮਾਨਨਾ ਕੈਸੇ ਸਮ੍ਭਵ ਹੈ. ਤਥਾ ਆਕਾਸ਼ਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਤੋ ਸਰ੍ਵਤ੍ਰ ਭਾਸਿਤ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕਾ
ਤੋ ਸਰ੍ਵਤ੍ਰ ਸਦ੍ਭਾਵ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ; ਬ੍ਰਹ੍ਮਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਤੋ ਸਰ੍ਵਤ੍ਰ ਭਾਸਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕਾ
ਸਰ੍ਵਤ੍ਰ ਸਦ੍ਭਾਵ ਕੈਸੇ ਮਾਨੇਂ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਭੀ ਸਰ੍ਵਰੂਪ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ ਪਰ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਏਕ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਸਮ੍ਭਵਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਪਦਾਰ੍ਥ
ਭਿਨ੍ਨ - ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਭਾਸਿਤ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਯਹਾਁ ਪ੍ਰਤਿਵਾਦੀ ਕਹਤਾ ਹੈ ਕਿ — ਸਰ੍ਵ ਏਕ ਹੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੁਮ੍ਹੇਂ ਭ੍ਰਮ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਤੁਮ੍ਹੇਂ ਏਕ
ਭਾਸਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਤਥਾ ਤੁਮਨੇ ਯੁਕ੍ਤਿ ਕਹੀ ਸੋ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਯੁਕ੍ਤਿਗਮ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਚਨ-ਅਗੋਚਰ
ਹੈ. ਏਕ ਭੀ ਹੈ; ਅਨੇਕ ਭੀ ਹੈ; ਭਿਨ੍ਨ ਭੀ ਹੈ, ਮਿਲਾ ਭੀ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਐਸੀ ਹੀ ਹੈ.
ਉਸਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ — ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਤੁਝਕੋ ਵ ਹਮਕੋ ਵ ਸਬਕੋ ਭਾਸਿਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸੇ ਤੋ
ਤੂ ਭ੍ਰਮ ਕਹਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਯੁਕ੍ਤਿਸੇ ਅਨੁਮਾਨ ਕਰੇਂ ਸੋ ਤੂ ਕਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਚ੍ਚਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਯੁਕ੍ਤਿਗਮ੍ਯ
ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਤਥਾ ਵਹ ਕਹਤਾ ਹੈ — ਸਚ੍ਚਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਵਚਨ-ਅਗੋਚਰ ਹੈ ਤੋ ਵਚਨ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਨਿਰ੍ਣਯ
ਕਰੇਂ? ਤਥਾ ਕਹਤਾ ਹੈ — ਏਕ ਭੀ ਹੈ, ਅਨੇਕ ਭੀ ਹੈ; ਭਿਨ੍ਨ ਭੀ ਹੈ, ਮਿਲਾ ਭੀ ਹੈ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਨਕੀ
ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਬਤਲਾਤਾ; ਬਾਵਲੇਕੀ ਭਾਁਤਿ ਐਸੇ ਭੀ ਹੈ, ਐਸੇ ਭੀ ਹੈ — ਐਸਾ ਕਹਕਰ ਇਸਕੀ ਮਹਿਮਾ
ਬਤਲਾਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਹਾਁ ਨ੍ਯਾਯ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਵਹਾਁ ਝੂਠੇ ਐਸਾ ਹੀ ਵਾਚਾਲਪਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਕਰੋ,
ਨ੍ਯਾਯ ਤੋ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਤ੍ਯ ਹੈ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੋਗਾ.
ਸ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਰ੍ਤ੍ਤਾਵਾਦਕਾ ਨਿਰਾਕਰਣ
ਤਥਾ ਅਬ, ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੋ ਲੋਕਕਾ ਕਰ੍ਤ੍ਤਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਉਸੇ ਮਿਥ੍ਯਾ ਦਿਖਲਾਤੇ ਹੈਂ.
ਪ੍ਰਥਮ ਤੋ ਐਸਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੋ ਐਸੀ ਇਚ੍ਛਾ ਹੁਈ ਕਿ — ‘ਏਕੋਹਂ ਬਹੁਸ੍ਯਾਂ’ ਅਰ੍ਥਾਤ੍
ਮੈਂ ਏਕ ਹੂਁ ਸੋ ਬਹੁਤ ਹੋਊਁਗਾ.
ਵਹਾਁ ਪੂਛਤੇ ਹੈਂ — ਪੂਰ੍ਵ ਅਵਸ੍ਥਾਮੇਂ ਦੁਃਖੀ ਹੋ ਤਬ ਅਨ੍ਯ ਅਵਸ੍ਥਾਕੋ ਚਾਹੇ. ਸੋ ਬ੍ਰਹ੍ਮਨੇ ਏਕ
ਅਵਸ੍ਥਾਸੇ ਬਹੁਤਰੂਪ ਹੋਨੇਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਕੀ ਤੋ ਉਸ ਏਕਰੂਪ ਅਵਸ੍ਥਾਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਦੁਃਖ ਥਾ? ਤਬ ਵਹ
ਕਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਃਖ ਤੋ ਨਹੀਂ ਥਾ, ਐਸਾ ਹੀ ਕੌਤੂਹਲ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੁਆ. ਉਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ — ਯਦਿ ਪਹਲੇ
ਥੋੜਾ ਸੁਖੀ ਹੋ ਔਰ ਕੌਤੂਹਲ ਕਰਨੇਸੇ ਬਹੁਤ ਸੁਖੀ ਹੋ ਤੋ ਕੌਤੂਹਲ ਕਰਨੇਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ.
ਸੋ ਬ੍ਰਹ੍ਮਕੋ ਏਕ ਅਵਸ੍ਥਾਸੇ ਬਹੁਤ ਅਵਸ੍ਥਾਰੂਪ ਹੋਨੇ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸੁਖ ਹੋਨਾ ਕੈਸੇ ਸਮ੍ਭਵ ਹੈ? ਔਰ
ਯਦਿ ਪੂਰ੍ਵ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਸੁਖੀ ਹੋ ਤੋ ਅਵਸ੍ਥਾ ਕਿਸਲਿਯੇ ਪਲਟੇ? ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਬਿਨਾ ਤੋ ਕੋਈ ਕੁਛ ਕਰ੍ਤ੍ਤਵ੍ਯ
ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.